Karga Boku
KARGA BOKU!
Köy yerinde ikindi vakti.
Çıt yok.Herkes susmuş, sessizlik konuşuyor.
Zaman durdu sanki.Birden bir damlama sesi.
"Şıp...Şıp!."
Alt mahalledeki çeşmenin musluğu bu.
Tamir edilmeli.
O arada yan arsaya bir karga kondu.
Tedirgin ama ürkek değil.
"Gakk!"
Biraz etrafı kolaçan etti.
Sağa sola baktı, yere pisledi.
Sonra kanatlandı, gitti.
Gece bir domuz girdi o arsaya.
Karganın pislediği yeri eşeledi.
Domuz eşeledikçe toprağın üstündekiler alta indi.
Aylar sonra bir fidan bitti orada.
Karganın pislediği yerde.
Yavaş yavaş büyüdü.
Dal oldu, yaprak oldu.
Ve bir ağaç oldu..
İncir ağacı.
Önce karıncalar sardı ağacı.
Sonra sinekler, sonra börtü böcekler.
En son da kuşlar.
Böcekler ağacın filizlerini, meyvalarını yedi, kuşlar böcekleri.
Alakargalar da incirleri.
Hayvanlar alemi o ağacın çevresinde bir dünya kurmuşlardı kendilerine.
Karganın pisliğiyle harcı karılan, domuzun eşelemesiyle temeli atılan bir dünya.
O yan arsada yaşam böyle süregiderken, bir insan çıktı ortaya.
Arsayı satın almış.
Önce duvarlarla çevirdi dört tarafını.
Üstünü tel örgülerle sardı.
Böylece domuzlar gelmez oldu.
Sonra börtü böcekten şikayet etti.
Etrafı zehire boğdu.
Karıncalar, sinekler, böcekler bir bir öldü.
Ardından onları yiyen kuşlar.
Sadece bir ağaç kaldı ayakta.
Hayvan mezarlığında bir incir ağacı.
Tek başına.
En son onu da kesti adam.
Oradaki hayatı bitirdi.
Bir çuval inciri bok etti!
İnsan denilen yaşam türünün bilimsel adı, Homo Sapiens.
"Düşündüğünün üstüne düşünebilen insan" demek.
O zaman düşünelim.
Herkes kendisine sorsun.
Çevreye, doğaya bir karga boku kadar katkım var mı?
(ASIM ÖCAL kardeşimden alıntıdır)
Yorum:
İnsanın doğa ile ilişkisini, müdahalesinin sonuçlarını ve yaşam döngüsünün önemini çarpıcı bir şekilde gözler önüne seriyor.
Doğanın döngüsü ve dengesi:
Karganın pisliği gibi görünen bir durum bile, doğanın kendi içindeki döngüsü sayesinde hayatın yeşermesine vesile olabilir. İnsan müdahalesi olmadan doğanın kendi kendini yenileme ve düzenleme mekanizması kusursuz çalışır.
İnsan müdahalesinin yıkıcı etkileri:
İnsanın doğaya olan müdahalesi, yaşamın dengesini bozarak canlı çeşitliliğini azaltır ve hatta yok eder.
Duvarlar örmek, zehirlemek gibi insan eylemleri, doğanın kendiliğinden oluşan düzenini tahrip eder.
İnsanın doğada oynadığı rol:
İnsan, düşünen ve sorumluluk sahibi bir varlık olarak, doğaya zarar verme yerine onun bir parçası olarak hareket etmelidir.
Tüketim ve sahip olma hırsı:
Öyküdeki insan, arsayı satın alarak ve üzerindeki her şeyi yok ederek, tüketim ve sahip olma hırsının doğaya verdiği zararı vurgular.
Kısa vadeli düşünmenin sonuçları:
İnsan, kısa vadeli çıkarlar uğruna doğayı tahrip ettiğinde, uzun vadede kendisinin de zarar göreceği gerçeğini göz ardı eder.
Öykünün genel teması, insanın doğayla uyum içinde yaşama ihtiyacıdır.
Karga, domuz ve incir ağacı gibi doğanın bir parçası olan tüm varlıklar, birbiriyle etkileşim halinde ve birbirine bağımlı olarak yaşarlar. İnsan ise bu dengeyi bozarak kendi geleceğini de tehlikeye atar.
"Çevreye, doğaya bir karga boku kadar katkım var mı?" sorusu, insanın kendi varoluşunu ve doğadaki yerini sorgulamasına yönelik derin bir çağrıdır.
Bu soru, bireyleri daha duyarlı, çevreye saygılı ve sürdürülebilir bir yaşam tarzı benimsemeye teşvik eder.
Öykü, insanın doğayla olan ilişkisini basit bir olay üzerinden derinlemesine inceleyerek, önemli bir mesaj verir:
Doğayı korumak, gelecek nesiller için yaşanabilir bir dünya bırakmak hepimizin sorumluluğundadır.
Peki ya sizce bu öykü ne anlatıyor?
Ali Arslan
(
Karga Boku başlıklı yazı
Ali Arslan tarafından
27.09.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
