Online Üye
Online Ziyaretçi
Renklerin iklimlendirdiği bir kışın ortasında,
Yalpalayan ayakların âleme damga vuran taklasında,
Silsileler boyu sürüklenen rüyaların tavan arasında,
Sarkaçlanan bir dakikanın yüzyıllarca yoğrulmuş yorgunluğunda,
Bir ânlık heves, bir ömürlük ahenk
Anılarımız kaldı bir düşün sofrasında,
Çocukları vuruyorlar, zamanı öldürüyorlar,
Çaresiz bir ananın gözyaşını bile parayla söndürüyorlar,
Postmodernizmin ahkâmını yalnızlıkla bize bildiriyorlar,
Masumiyetimiz kaldı narin bir coğrafyanın sıcak gülüşünde,
İnsanlığımız kaldı bir düşün sofrasında...
29.09.2024
Yazarın
Önceki Yazısı