Geri Dönüş
Ziyadesiyle vurulduğum şu hayata sığdırmıştım ben düşlerimi. Öylesine yorgundu ki ruhum, öylesine kimsesizdi ki bu sokaklarda. Sanki her adımımda daha da eriyordu. Bir karahindiba gibiydi sanki. Ne zaman üflesem, ne zaman dokunsa düşüncelerim oraya buraya dağılıyordu, bilinmeyen yerlere gidiyordu. Ve sonsuzluk, sanki ona bahşedilmiş bu düşün zamanını simgeliyordu. Mesela ben en çok geceleri severdim. Geceyi sevmeyi ve gece sevmeyi. Dizlerimi göğsüme kadar çekip sırtımı duvara yasladığımda gözlerimi dikerdim gökyüzüne. Siyah kuşaklar, görünmez bulutlar, ışıl ışıl ışıldıyan yıldızlar ve ulu ay. Gökyüzü, umutlarım kadar parlak düşüm kadar sonsuz..
Gözlerimden düşen yaş olsun sevgim ya da uykumda gördüğüm düşüm. Altında ıslandığım bir yağmur ya da ıslattığım bir yürek. İlk sevdiceğim "gece" doğsun içine. Onda bulayım sadece sevgimi, sevilmeyi ve şarkımı. Kulaklarımda çalan bir melodi olsun ya da söylediğim sözleri. Kalemimden düşen dizeler olsun sevgim ve şiirlere sığdırdığım sözlerim. Bir mürekkeple bitmesin sayfalarım ve bir parçaya sığmasınlar. Ömürlük yazsın bu mürekkep, hiç bitmesin. Oysa kilometrelerin izinde yakınlaşmış da benim haberim yok.
Yüreğime benden daha yakın olan bu sevgi uzakta yeşermiş meğer. Ve uzakta meyve vermiş. O kilometrelerde saklıymış sevgim ve sonsuzluğum. Ve dizelerimde saklı melodiler.. Aslında kafamda çalan bu sevgi pıtırcığının sözleriymiş, ne kadar sesli bir parçada ve içinde büyürken. Kendimi görmek istedim, kendimdeki onca benliği gömmek istedim kimi zaman. Ama zaman anılarımın katiliydi benliğimin değil. Sevgimin katiliydi, nefretimin değil.
Ve nefret, içimde dinmeyen bu ateşin közüydü. Yana yana seveceğim bir ateşin közü, içinde kavrulacağım, umutlarımı kül edecek bir ateşin yaktığı ormanlarda doğan bir güneş gibi. Ateşin aşkını bastıramayacak bir aydınlığın içinde karanlığı yaşamak gibiydi yaşamak. Şimdi karanlığın içinde aydınlığı, tekrar yaşama zamanı. Unutma ki şarkılarının sesini senden başka kimse kısamaz...
Anılar
Kalemimden düşen sözlere,
sözlerime üfleyen şiirlere sığınmıştı hayatım.
Ya da şiirlerime üflediğim sözlere..
Bir kelamla sığdırdığım,
bu fanusun içinde anılar,
kim bilir hangi satırlarda,
yeniden doğmak istiyor..
Rüya
(
Geri Dönüş başlıklı yazı
Hayat Işığı tarafından
16.10.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
