Bilirim
Kutsi elle, Yere çakılansın
Amenna...
Koynunda izler ki, Nebi ayaklarından.
Ve Hatta,
-Şereflisin - bu bedbaht dünyadan..!
Zira belli,
Göğsüne saplanmış
Ta tufandan kalma koca tahta madalyadan.
İçin de sessizce kaynıyor bilirim.
Fakat Yüce Ararat,
İnan,
Ruhum yorgundur senden .
Başımdaki dumanı görsen;
Şanıma zül’dür demez, eğilir öperdin alnımdan.
Yanlış anlama,
Bir kıymık dahi istemem madalyandan.
Fakat karnında eksilirse söyle de ,
Vereyim akıl kıvrımlarımda ifrâz olmamış lâvdan...
İstanbul : 16.2.2024 20:36:00
