Son Kapı...
   Son Kapı!..

Sensin şu gönlümün nazlı maralı,
Senden başkasına yâr diyemem ki.
Kimi gün kızıldır, kimi karalı;
Ak yağsa saçına, kar diyemem ki.

Gözünün yeşili bahar çimeni,
Bahar geçer, Sen geçmezsin yanımdan.
Beyhude beklerim hergün gelmeni,
Canım çıksa, sevgin çıkmaz kanımdan.

Böyle bağlanmıştım hüsnüne senin;
Şimdi yoksun, seni kime sorayım?
Sen olmazsan hükmü olmaz sevmenin,
Bulmak için hangi ile varayım?
 
Bir çıkmaz sokakmış girdiğim yollar,
Çokça yumuşakmış bastığım heryer.
Çabuk itti beni vefasız kollar,
Gül sandığım bahçe, hazanmış meğer.

Bir aldanış akti tutmuş yakamı,
İnsan bu, yanılır; boşluğa düşer.
Anlamadım naz mı, yoksa şaka mı?
Vesvese başlarsa, akıllar şaşar.

Ondandır Felak, Nas, dinde son kapı;
Sığın ki Allah'a; tek korunağın.
Aklında kalsın bu muhteşem yapı,
Açkısı elinde bu altın çağın...

15.09.2019
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan
( Son Kapı... başlıklı yazı enver-ozcaglayan tarafından 6.01.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu