Kapı eşiğinden girdim içeri
Gördüm ,gölgesine sinmiş bir kadın.
Yapışmış peykeye, benzi sapsarı,
Kimin nesiydi ki, bilmedim adın.
Islanmış zülüfte saçının teli,
Sözleri soğuktu, gözleri ayaz.
Kışta kalmak varsa...neydi? bedeli
Sordum, hayatından geçmemiş ki yaz.
Baktım pencereden, kaldırımlar kar,
Küpeşte önünde moloz yığını.
Bodrum kat karanlık, merdivenler dar,
Örümcekler örmüş gergef ağını.
Adı unutulmuş yoktu soyadı,
Köşe-bucaklarda seyyar yaşamış.
Kurumuş kursağı, çökmüş kanadı,
Kılıfsız döşeği yere döşemiş.
Yıkılıp yenilme, dayan ha biraz,
Bedeller ödedin yalnız başına.
Elbet gelecektir beklediğin yaz
Şükürle sabreyle,ALLAH aşkına.
Yaralı maraldı anneme çalan,
Yaraşı yürekte iki körpe gül
Bu kadar zulüme dayanmamış can,
Ölmeden öldürmüş arsız iki kul.
Köşeli kasketli ağanın kızı!
Bizim buralarda çoktandır yoktun.
Hatırlar gibiyim bahtsız baldızı,
Mülteci gezmekten ne zaman bıktın.
ŞİİRİN HİKAYESİ
"Cefakâr baldızımın hayatından",
bir kesit.
(
Yalnız Bir Kadın başlıklı yazı
ali-gorgan tarafından
12.01.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
