Madem dünya dört başı mamur;
Nedir bizi üzen?
Müptezel bir döngü içinde debelenen
Bir avuç insan mı?
Yoksa gölgeler mi
Karanlıkta gizlenen?
Denizleri bile sömürüp
Dolduruyorken insan.
Depremler mi
Yoksa
Yürek depremleri mi,
Bizi üzen.
Peki ya rasyonel bir ahlak anlayışı
Ararken
Bulduklarımız nedir?
Biraz imtiyaz
Biraz usanç
Biraz da utanç...
Onlar ki hayatı savuştururken
Ölümü düşünmeyenler.
Yani hiç ölmeyecek gibi yaşayanlar.
Onlar ki
Eylemin şaşaasına aşık olup,
Hiç vazgeçmeyenler.
Ve kaybolmuş binlerce umut
Bir sessiz haykırış.
Çarşamba pazarı suratlar;
Karanlık odalarda titreyip
Uğuldayan rüzgarla,
Dans ediyorlar sanki...
Eğri büğrü bir ağaçta
Bazen ne çok yaprak olur
Her şafakta;
Bir yağmur bekler yeşermeye yüz tutmuş
Yapraklar.
Gökyüzü delinircesine bir yağmur...
"Serçelerin şölenine" Uyup
Uçup giden yıllar
Rengi sararmış
Takvim eskileri
"Bir masaldır aslında, bir varmış, bir yokmuş gibi"
Güneşle tanışmadan edilen vedalar...
Hayatının dört mevsimini yaşamış adam
Suskunca;
Yuvadan düşen kırlangıçın hikayesini düşünür hep.
Ödülünü almıştır dünyadan;
Yaşamak!
Yaşamak var ya en büyük ödül!
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
09 Şubat 2025 Saat 17.15
Güzelçamlı-Kuşadası
(
Serçelerin Şöleni başlıklı yazı
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret) tarafından
10.02.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
