Online Üye
5599
Online Ziyaretçi
19
Deveran
ediyordu dünya,
İki boynuzun
arasında sallanan.
Buzlar
dökülüyordu bulutlardan
Tepesine Fin
ormanlarının.
Kucaklanmıştı
aşılmaz sislerle etraf,
Geyiklerin
burnundan yükselen…
Geziyordum
boz sırtlarında geyiklerin;
Selamlıyordum
Kaf Dağları’ndan,
Donmuş
gölleri,
Patırtılardan
yorgun düşmüş.
Önümde beyaz
dehlizler,
Elf
vadilerine çıkan;
Karşılıyordu
elmas tenler boynuzları,
Fazlaca
konuksever…
Donmuştu
gözlerimin dünyası,
Elf
vadilerinin omuzlarından seçilen;
Yalnız
düşlerimdi donmak bilmeyen,
Ve şirin
zambaklar,
Beyaz Ülke’nin
umudu olan…