AŞKI NAZARİYYE 1
Gözlerine dalıp uzaklara koştuğum zamanlardan
Taze bahar çiçekleri çekiyorum ciğerlerime
Uzatsan ellerini dokunacaktın
Ne uzattın
Ne dokundun
Umutsuzluğumla yutkundum Züleyha…
Ben Yusuf değildim
Sen beni kuyulara attın…
Kuyular Züleyha, gözlerin kadar derin
Gözlerin kadar karanlıktı oysa
Bu yüzden karanlıkları sevişimi senden bilirim
Gecelerin ıstırabına aşkla sığınsam da
Söylesene nereden çıktın karşıma
Hangi kader kesiştirdi yollarımızı
Avuçlarımda davetkâr hüzünlerin hasretiyle
Öl desen ölebilirdim gözlerinde
Ama Züleyha sen ne olur aşkımızı öldürme…
Sessizce sana akıyorum Züleyha
Havada sevda muştusu dokuyan sığırcıklar
Aklımda yüreğimi dilimlediğim kelimelerim
Daha seni tanımamış
Ve gün yüzü görmemiş şiirlerim…
Akrebin yelkovanına kızgınım geçip gitmesin diye
Zaman kaçıp gidiyor sözcüklerimden
Bir ben kalıyorum kaderin beni bağladığı yazgının içinde…
Ah Züleyha!..
Öyle bir sevda büyüt ki öksüzlüğümden
Geceler sana sussun
Yıldızlar selam dursun heybetine
Büyük harflerle yazalım aşkımızı Kamerin siluetine
Ama söyleyemem Züleyha kimselere sevdamı
Ellerim dudaklarımda mevsimsiz
Yüreğin daha sevdamdan habersiz…
Züleyha
İster posmodern bir aşk masalı de
İstersen aç yelkenlerini
Yüreğinle gülümse…
Âdem Efiloğlu
21 Mart 2025
Saat 15.57
Yazarın
Önceki Yazısı