Sessiz Bir Tebessüm
Sessiz Bir Tebessüm
Bir düşün hayatını,
Hep gurbet, hep hasret...
Ömür dediğin, bir gün biter elbet.
Omuzlar üzerinde tahta ata binmeden,
Otur bir banka usulca,
Seyret dalgaları, dinle rüzgârı;
Gökyüzünde süzülen kuşlar,
Ne güzel, ne güzel...
Keyfini çıkar can, şu kısacık ânın,
Dedim: "Hayatı öğrendim."
Ama gördüm ki sandıklarım,
Koca bir yanılgıymış meğer.
Velhasıl, noksanlık (gaflet) , başa dert...
Kimler geldi, kimler geçti,
Şu fani dünyanın izlerinden?
Nelerin sahibi oldun,
Ve neleri kaybettin?
Sağlığın yerinde mi?
Ekmek kokusu sızıyor mu ocağından?
Başını sokacak bir çatın var mı?
O halde şükret!
Hamd et, zikret!
Erenlerin dergâhına çağrıldığında,
Ben bilmem, zikri çek...
İnsan kendini bilmeli,
Haddini bilmeli.
Küçük mutluluklar biriktirmeli,
Hayaller kurmalı...
Ve sokaktan geçenlere,
Bir tebessüm hediye etmeli.
Bir düşün:
Sevdiklerinden kimler geldi, geçti?
Kimler ne hayallerle savaşıp barıştı?
Kimler ağladı, kimler güldü?
Zamanı geldiğinde, güzel insanlar,
Güzel atlara binip gittiler...
Ama sen,
Hiç gitmeyecek gibisin, değil mi?
Külli nefsin zaikatul mevt...
Her nefis ölümü tadacaktır!.
(
Sessiz Bir Tebessüm başlıklı yazı
Selma Özden tarafından
9.05.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
