İç örtü has poşu, dış örtü keten,
Hatice’ye Haççe, Fatma’ya Faten,
Bilmiştir, toplumun nabzını tutan,
Biraz saf olana mal derler bizde.
Aracı hacana,[1] yar sevmek havas,
Şişmansa pek acer, semiz güzel, has,
Düğün şenlik, muraz,[2] matem kara yas,
Yatışan acıya kül derler bizde.
Al erbiye[3] duvak, süsüne tozak,[4]
Yakına köy içi, gurbete uzak,
Kenevire kendir, haşhaşa kozak,
Gelin duvağına tül derler bizde.
Kıyafete kisbet, Salih’e Zali,
Sessize avanak, sesliye deli,
Sıkıntı gasefet, kaysı zerdeli,
Konuşamayana lal derler bizde.
Hoşlanmam yerine hazetmem derler,
Çocuğu, çoluğu içten severler,
Kına gecesinde gelin överler,
Eskimiş urbaya[5] çul derler bizde,
Kandile idare, lambaya ışık,
Meczub[6]a divane, garibe âşık,
Sevilene bahtlı, sevene maşuk,
Tez gelip geçene yel derler bizde.
Uçağa tiyare, çatala dirgen,
Yüklüğe örtülü, kaplığa sergen,
Hamileye yüklü, bekâra ergen,
Hakiki libasa şal derler bizde.
Sapsız testi bocut, tıpaya tıka,
Köşe yere bucak, ücraya sapa,
Kır merkebe eşek, yavruya sıpa,
Ebe yumurtaya fol[7] derler bizde.
[1] hacana : İki sevgili arasında laf getirip götüren
[2] muraz : Murat almak.
[3] al erbi : Gelin duvağında bolca kullanılan şifona benzer kumaş türü.
[4] tozak : Duvakta kullanılan kuş tüyü.
[5] urba : Elbise veya giyecek takımı.
[6] meczup : Akli dengesi yerinde olmayan kimse.
[7] fol : Tavuğun yumurtlamasında yardımcı olan ebe yumurta.