Çamaşıra köynek, gömleğe işlik,
Ön oda baharlık, dip oda kışlık,
Çocuğa takılan önlüğe döşlük,
Bebek salyasına sel derler bizde.
Yıkanmaya çimme, nuzüle[1] inme,
Korkusuza efe, kork sinme,
Siroza meramlı, fersize[2] dinme,
Dolaşan ağrıya yel derler bizde.
Yer sofraya tabla, tepsiye sini,
Yün örmeye kazak, ilmeğe tini,
İriye alamet, ufağa mini,
Dibe çökmüş kile[3] mil derler bizde.
Yavaşa gaygısız, tetiğe[4] yelme,
Boz çuvala artmak[5], tahıla silme,
Düğüme karanlık, çözüme bilme,
Ekmeği fakire böl derler bizde.
Köpeğe het derler, tavuğa kişa,
Raziye’ye Iraz, Ayşe’ye Ağşa,
Güzele gadınca, okşama oğşa,
Tepesiz horoza kel derler bizde.
Yüksek yere tümsek, çukura dere,
Öz tarlaya çayır, çayıra mere,
Yaniye elleham, herhalde bire,
Hafifçe yokuşa bel derler bizde.
Ayakkabı papuç, palto sakoo,
Rüştü’ye Ürüştü, Fakı Fakoo,
Rauf’a Irayıf, Hakkı Hakoo,
Kandan olmayana el derler bizde.
Bordo fesirengi, eflatuna mor,
Nar ateşe alaf, sönmüşüne kor,
Çökelek ak katık, kestirmeye nor[6],
Koyu kırmızıya al derler bizde.
Karınlıya[7] topak, yayvana bakır,
Hamur leğeni teş, zayıf tam takır,