İnsanın hiç ummadığı bir anda güzel hediye alması nasıl bir duygu. Anlatılacak gibi değil. Fayda yok ne yazarsan yaz.
14.01.2011 günü akşamı işe geldim. Arkadaşlarla hoş beş yaparken bekçi Duran emmi "gündüz birisi geldi bu kitapçığı size vermemi söyledi, ayrıca çok selamı var dedi ve gitti". Kim olduğunu sormamış. Kitapçığı elime alır almaz bir solukta okuyup bitirdim. Toplam 24 sahifelikti. İçerisinde çoğu insanın öğrenmesi gereken ve yüreğinin içine nakış nakış işlemesi gereken bilgiler vardı.
Kitapçığın kapağında büyük harflerle İSLAMDA MİLLİYETÇİLİK yazısı vardı. Kapağın ortasında peygamber çiçeği ve çiçeğin altında Maruf Çaksu Emekli Öğretmen Araştırmacı-Yazar yazıyordu. Hemen hatırladım. Geçenlerde Hasan Basri Çantay'ı anma panelinde tanışmıştım. Kitapçığı kimin gönderdiğini öğrenemedim ama içerisinde yazan bazı konuları sizlerle paylaşmadan duramayacağım.
Değerli hocam sanki benim yüreğimi okuyordu sanki. Çoğu insanımızın bulanmış kafasına iyi gelecek bir kitapçık. Dünya yüzünde en iyi idare şeklinin fotoğrafını çekmiş adeta. Anlatım tarzı da o kadar güzel ki. Kitapçığı eline alan bitirmeden bırakmaz asla.
Yurdumuzda ve dünyada en çok konuşulan konulardan birisi "Milliyetçilik"tir. Dünyada ve Türk insanının bu Milliyetçilik tanımına nasıl baktığını, hatta Milliyetçiliğin daha iyi anlaşılması için bizzat insanın bazı olayları yaşaması gerektiğini ve örnekle ne güzel izah etmiş.
Hocamın okurlarından bir çoğu "Hocam! İslam'da milliyetçilik konusunda biz gençlerin bir takım sorunları var. Gazetede bu konuyu işleseniz, biz de kafamızda ki soruların cevabını alsak da rahatlasak olmaz mı?.." Bu istekler üzerine bu kitapçığı yazmak zorunda olduğunu, Rabbimin yardımıyla kaleme almaya çalıştığını beyan etmektedir.
Yazı tarihi de çok önemli. 10.10.2010 bu tarih Balıkesir ili için güzel bir anıdır.
Gerçek Milliyetçilik neymiş hep beraber öğrenelim. Bunu örnekleme ile anlatılınca daha iyi anlıyor insanoğlu. Değerli hocam da Kerem ile Aslı'dan örnekleme yapmış.
Aşık Kerem, Aslı'nın yaşadığı köyün etrafından ayrılmıyor, dolaşıp duruyor. Aklını Aslı çalmış, yüreğini Aslı kasıp kavuruyor, burnunda Aslı'nın hasreti tütüyor. O sırada köyün çöplüğünde uyuz bir köpek görür. Köpek bir deri bir kemik. Kucağına alır.Başını okşar, yüzünü öper. Oradan geçmekte olan birisi Kerem'e:
--Sen ne yapıyorsun. O uyuz, hastalıklı bir köpek.
Bu tepkiye Kerem bir anlam veremez. Kendini uyaran adama garip garip bakar ve şöyle der.
--Fakat o, Aslı'nın köyünün köpeği...
Kerem için Aslı ne ise bir Türk milliyetçisi için de vatanı ve milleti odur. Türk'e ait olan ve başkalarının "uyuz köpek" diye gördüğü, yanına yaklaşmadığı, ölüp kaybolmasını beklediği o köpek Türk'ün köyünün köpeğidir. Onu öldürmez, sever, okşar, doyurur ve tedavi eder.
İşte burada her şeyin özü. Bunu yapabilmek önemli. Aslı için Kerem olabilmek. Kötü durumlarımızı da kabullenmektir. Bizim derdimize kimse çare bulamaz. Çare bulmaya çalışmaktır. İşin özünde sevmek yatıyor. Neyin var neyin yok her şeyini seveceksin.
Hırsızlık yapan, kapkaççılık yapan ve haksız kazanç peşinde koşan da benim çocuğum. benim insanım. Sokakta kağıt toplayan da. Fakirim de benim, zenginim de benim. Askerim de benim, ordumda benim. Dağda ki teröristi de benim, polisim de benim. Bu vatanın taşı, toprağı da benim...
Bana ait olan her şey benim için Aslı ve ben de Kerem'im...
Bilerek ve yaşayarak Türk milliyetçisi olan hiç bir kimse kafatasçı değildir, faşist değildir. Asla da olamaz. Milliyetçiliğin ruhunda başka milletlere düşman olmakta yoktur. Yeter ki başka milletler Türk'e düşman olup namluyu Türk'e çevirmesin. Türk'ün milliyetçiliği Kerem'in Aslı'sını sevmesi gibidir. O hep Aslı'yı düşünür. O'nun sağlıklı olması için elinden geleni yapar ve dua eder.
Bize "Milliyetçilik: Vatanını, milletini sevme, milletine bağlı olma ve milletinin menfaatlerini kendi çıkarlarının üstünde tutma" diye öğretmişlerdi. Vatan kuru bir toprak parçası değildir. Millet de sıradan bir insan kalabalığı demek değildir. Bu değerlerin merkezinde "Allah inancı" vardır. Bu inanç sahteliği kabul etmez. Bu inanç huzur ve refahın arasında dengeyi sağlar. Bu inanç hayatın tadıdır, gayesidir. Gönüllerini bu merkezi otoriteye bağlayanların fikirlerinde, sözlerinde, davranışlarında ikilik ve çokluk yoktur. Hele hele boşluk hiç yoktur.
"Temeli sevgi üzerine kurulmuş bir milliyet duygusu, millet ve devlet hayatımızın teminatı olmuştur. Bu güzel duygunun içerisine kin, hile ve ihtiras gibi mikroplar bulaştırıldığı zaman da, aynı duygu, devlet ve cemiyet bünyesinde anarşiye yol açmıştır" sözünü de eklemiş değerli hocam. Bu sözün sahibi ise Maruf Çaksu hocamın hocası olan merhum Ali Yardım Bey'dir.
Aslında Ali Yardım Bey'in bu sözünü inceleyip yüreğimize sindirebilsek bu bile yeterli.
Milliyetçilik İslam davasından ayrılmaz. Milletle din iç içe kavramlardır. İnsanlık kültürünün temelinde din vardır. Yeryüzünde istinasız bütün kültürler ve medeniyetler dinlerden doğmuştur. Dini, gelenekten ayrılmış millet olmaz. Dinin topladığını millet dağıtmaz. Bizim milletimizin hayati kaynağı İslamiyettir. İslam Türk Milliyetçisinin üst kimliğidir.
En sonunda kısaca şöyle tamamlayalım.
Ruh: İslamiyet
Beden: Türk'lük
Elbise: Vatandır
Ruh ile beden et ile tırnak gibidir. Biri diğerinden ayrılmaz. Bunu herkes böyle bilsin ve anlamaya çalışsın. İşte ben böyle bir Türk Milliyetçisiyim. Fikirleri ne olursa olsun hiç önemli değil. Kendini Türk hisseden böyle düşünmek zorundadır.
Değerli hocam Maruf Çaksu'ya huzurlarınızda teşekkür etmek istiyorum. Allah ondan razı olsun.
14.01.2011
(
388- Türk Milliyetçisi Nasıl Olmalı başlıklı yazı
Necmi Yaprak tarafından
14.01.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
