Bu yaban ellerde çektim cefayı
Yoksa unuttun mu ahde vefayı
Sürmeyeli epey oldu sefayı
Hicrân yeşermeyen dala döndürdü
Ne güzel sözcükler vardı dilinde
Çok fena savruldum aşkın yelinde
Garip bîçareyim hasret ilinde
Hicrân yorgun düşmüş kula döndürdü
Senin yokluğunda bacam tütmedi
Gönlümün bağında bülbül ötmedi
Unutmak istedim, gücüm yetmedi
Hicrân rengi solmuş güle döndürdü
Sürekli ağlarım, asla gülemem
Kanlı gözlerimin yaşın silemem
Kara sevdamdaki sırrı bilemem
Hicrân hep dert yanan dile döndürdü
Sana ne yaptım da beni üzersin
Çok acımasızsın, bağrım ezersin
Bildik diyârlarda rahat gezersin
Hicrân engebeli yola döndürdü
Hazan yaprakları solup döküldü
Yolunu gözlerken belim büküldü
Feryâd-ı figânla ömrüm söküldü
Hicrân boz bulanık sele döndürdü
Ey Derbeder Ömer bitir kelâmı
Nasıl da yüklendin bu kadar gamı
Turnan ulaştırsın yâre selâmı
Hicrân en sonunda çöle döndürdü
Ömer AYDOĞAN
ORDU 26/06/2009
(İlk şiirlerimden)
(
Hicrân başlıklı yazı
OMARIM tarafından
27.10.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
