Yaşam denen karmaşanın nedir benim ile zoru
Gece gündüz kıt aklımda yanıt bekler birçok soru
Nere gidersem gideyim dar gelir bana her mekân
Şu yüreğimi tuş eden hasretin oldukça yaman
Gönlüme şubat sonunda yağıyor lapa lapa kar
İçime oturan sevdan beni biteviye yakar
Dertler daima ayakta, sevinçler ise uykuda
Telaş, silahını alıp pusu kuruyor kuytuda
Niçin aleyhime işler durmayan zaman sayacı
Artçı deprem havasında mihman bellediğim acı
Umutlar avuçlarımdan kaymasın yıldızlar gibi
Yalnızlık şairi olmaz mutlulukların sahibi
Belki sabrımı sınıyor kaderime düşen azap
Hüzün cenderesindeyim, hâlim yokluğunda harap
Aşk yüklü hayallerimi yorgan misâli ört kat kat
İşin rengi değişecek gösterirsen biraz şefkat
Doğrudur tüm hislerimi yanık bağrıma bastığım
Düşünceler uyuyamaz, taştan farksızdır yastığım
Yorulmaksızın dönüyor bak hayatın sabır çarkı
Dilime pelesenk oldu senden dem vuran hoş şarkı
Çoktan silindi beynimden, ne demek acep kahkaha
İnan sayende alıştı yaralı kalbim eyvaha
Melâlimi aktarmakta yetersiz hüzzamsı beste
Kulağım senden gelecek ümit aşılayan seste
Kime teslim edersen et miadı dolan güzümü
Ilık nefesin okşasın neş'e yoksunu yüzümü
Artık ağzından duyayım teselli veren bir cümle
Bekletme, yap da göreyim vuslata yönelik hamle
ÖMER AYDOĞAN
ORDU 28/02/2018