Yokluğun her zaman
gidiyor güce
Dopdolu hayatı boş
ettin Cano
Dinmeyen sızılar
dağlardan yüce
Istırap zehrini aş
ettin Cano
Deli gibi sevdim,
inan üzmedim
Kaçıp gitsen bile
aşktan bezmedim
Yeis ülkesinde rahat gezmedim
Bütün gerçekleri düş
ettin Cano
Sen bir çiçek idin,
ben ise arı
Neden mesken tuttun yaban diyarı
Ruhumu kuşattı telaşın nârı
Günümü geceye eş
ettin Cano
Fena yaraladın sivri okunla
Uğraşıp dururum
hasret şokunla
Kendimi bulurum eşsiz
kokunla
Taze baharımı kış
ettin Cano
Hicrânın göğsünde daim
tutsağım
Sise teslim oldu şu
gönül dağım
Yurduma gelmezsen
yeşermez bağım
İnadın yamanmış, tuş
ettin Cano
Oldukça uzağım hoş sabahlara
Hüsranlar bir türlü vermiyor ara
Hiç suçum yok iken
düşürdün dara
Gözlerim kuruydu, yaş
ettin Cano
Koyu efkârımı alıp götürsen
Sevincimi bana geri getirsen
Hazin ayrılığı artık
bitirsen
Ömer’i yaralı kuş
ettin Cano
Ömer AYDOĞAN
ORDU 29/05/2013