Yokluğun her zaman gidiyor güce

Dopdolu hayatı boş ettin Cano

Dinmeyen sızılar dağlardan yüce

Istırap zehrini aş ettin Cano


 

Deli gibi sevdim, inan üzmedim

Kaçıp gitsen bile aşktan bezmedim

Yeis ülkesinde rahat gezmedim

Bütün gerçekleri düş ettin Cano


 

Sen bir çiçek idin, ben ise arı

Neden mesken tuttun yaban diyarı

Ruhumu kuşattı telaşın nârı

Günümü geceye eş ettin Cano


 

Fena yaraladın sivri okunla

Uğraşıp dururum hasret şokunla

Kendimi bulurum eşsiz kokunla

Taze baharımı kış ettin Cano


 

Hicrânın göğsünde daim tutsağım

Sise teslim oldu şu gönül dağım

Yurduma gelmezsen yeşermez bağım

İnadın yamanmış, tuş ettin Cano


 

Oldukça uzağım hoş sabahlara

Hüsranlar bir türlü vermiyor ara

Hiç suçum yok iken düşürdün dara

Gözlerim kuruydu, yaş ettin Cano


 

Koyu efkârımı alıp götürsen

Sevincimi bana geri getirsen

Hazin ayrılığı artık bitirsen

Ömer’i yaralı kuş ettin Cano


 

  Ömer AYDOĞAN

   ORDU 29/05/2013

( Cano-9 başlıklı yazı OMARIM tarafından 5.03.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu