Ay Hiç Gülümsemiyor...leyla
"ay hiç gülümsemiyor/leyla"
Leylanın yüzü hiç yok, başını kaldırmadan konuşuyor benimle
Mecazi kanatlı bir kuş dokunuyor gözlerime
Ne zaman ağlamak istesem yağmur yağıyor
Ne vakit kaşımı çatsam bulut gölgeliyor asık suratımı
Çiçekli eteklerinde gecenin,
Yıldızlar ağıt yakıyor
Bu şehir beni emiyor
Adımlarım konuş bile demiyor
Ay hiç gülümsemiyor
Saçlarımdaki aklar bir hüzün şadırvanı
Sıra sıra sokuluyor yüreğime
Eski zamanlardan kalma kirli sırlar
Başımda uğuldayıp duruyor bir ihanet kovanı
Ellerimde geçen yüz yıldan yadigâr nasırlar
Bu şehrin meyhaneleri okşamaz başımı
Duvarlarında çirkin bir resmim,
Beni kim olsa tanıyor
Kan kızılı gözlerimde yalpalayan kadehler
Adam bilip duruşuma aldanıyor
Ama ben, ölüyorum
Ama ben,
Suskunluğumu öperek kırk parçaya bölüyorum
Düşünde kız kulesi olmayan insanlar yürüyor sokaklarda
Sokak köpekleri beştaş oynuyor
Koyun koyuna yatıyor az ötede gölgesine düşman yalnızlığım
Leyla'dan bir fısıltı bile yok
Kulaklarımı sadece canından usanmış bir nefes yalıyor
Parmak uçlarımda sendeleyerek yıkılıyor zaman
Mezar topraktan ibaret değildir
Ojeli tırnaklarından utanan yosmanın koynunda uyur sevda
Uzak masallar anlatma bana
Leyla zaten sevildiğini biliyor
Avuçlarımda avuç avuç leylanın kanı
Kurşun bir anda öldürmüyor
velican
(
Ay Hiç Gülümsemiyor...leyla başlıklı yazı
uytun tarafından
7.12.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
