Online Üye
Online Ziyaretçi
zaman keskin bir bıçak
Birazdan umutların perdesini yırtarak
kıymetli sabahlara akacak
koca bir hayatın parmaklarına takılmış
uyuyorken öylece.
kurumuş dallarını törpülediğim iklimler de
anlam ifade etmiyor bence
hep ayazlarının kıyısında
yağan karlarında aşındırdı yadigar acılarımı
ki ….kırık sandıkta kırışmış
geçmişi küf kokan yüzüne örtüm
kâder denen çemberle.
ah !
ben…ben lodosta yağan kar taneleri gibiyim
meğer çoktan terk etmiş beni, aklı bir karış gençliğim
yasladım başımı
göz yaşlarımda yüzen yorgun bakışlarla
aklımın omuzlarına
görmekti belki de, matem sabahı acımasız
bir bacağı böğrümde
ve uyuyan susturulmuşluklarımı…
Gönül Aydemir Adıgüzel.
07.02.2012