Câna mâtem yükletirsen, baðda yanmaz güllerin,

Fasla yangýn zerk edersen, daðlanýr bülbüllerin.

Düþmesin kor kasra sýk sýk, topla baðdan kasveti,

Derme hicran; serme hüsran; solmasýn sümbüllerin.

Zerk edip dur kalbe nurlar, baþlasýn ney faslýna,

Hâra ket vur, zorlu kýþlar tütmesin kâküllerin.

Aþka meftûn ol, talân ettirme mevsimsizce han,

Kor melek can söndürürken, nurla dolsun küllerin.

Dindirip dursun bugün Pervâne bitmez kahrýný,

Özde güller fark edersen, titremez müþküllerin.

Fâ i lâ  tün / Fâ i lâ  tün / Fâ i lâ  tün / Fâ i lün /