Bâkilerden neþve aldýk, þehre aþksýz konmayýz biz.

Sâkilerden nûru içtik, dehre katran sunmayýz biz.

Kýlmadýk hiç kahrý derman, tütse hüsranlar bugün hep,

Korlu mihrim yaksa endam, baðda meþksiz yanmayýz biz.

Neylerim nurdan segâhlar titretir, bülbül güler hep,

Dil hevesler zerk eder, kaygýyla korlar banmayýz biz.

Yahyalardan feyz alýp durduk, yeisler çaðlamaz hiç,

Ýnleyen sözlerle tek tek hicri savdýk, kanmayýz biz.

Þûle yaktýk kalbe, sevdâlarla çektik gönle reyhan,

Maksadým yaklaþmadan hiç, baðda sýk sýk sönmeyiz biz.

Çaðlatýr Pervâne diller, lebde bülbül söyleþir hep,

Aþký cânan yapmadan hiç, tahta dilsiz binmeyiz biz.  

( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / )