Aziz Dostum
kendini söze muhatap seçen sessizlikte
(hiç) kimsesizlikten kurtarmaya çalışıyorum kendimi
şiirlerde...
yangınlarımı büyütüyorum istemeden...
Yeryüzünde tesadüfi bir özensizliğe atfedemem varlığını.
duru ve doğru bir uyarı levhası bana yalnızlık
(fix)...
kaderden mönüye dahil edilen sensizlik
güncelliğin kirlenmiş damarlarına alışkanlıktan uzak,
klişelerden azade nefesler sunuyorum.
kelime oyunu bunlar aslında...
ben her gece ölüyorum...
neylersin...
Ne var ki, modernleşmenin artı-değerleri uğramadı yalnızlığıma
ilkel ve yakıcı...kaldı bir yanım...söylemekle anlamı eksilmeyen
yüzüm beraber "yazığım geldi" dedi gece ay ın gözlerinde...
karanlığın espirilerine malzemeyim ben
acıların pi sayısı kıssasıyım işte...
kanayan yanlarımın alaycı gülüşlerinde,
anlamamıştan gelen bir bakışım ben
dedim ya bunlar söz oyunu
aslında her gece ölüyorum ben..
gecenin örtüsü bile saklayamıyor bu kalbin yangınını
duyarsızlığımla susturduğum çığlık...
unutkanlığımla kapattığım bir yara olsan...
bilsen...
neyse...
içimde hiçbir daire, hiçbir karenin alanına denk gelmiyor işte
boş ver linki yok yüreğimde...
karşılıklı çaresizlikler içinde...
titrek, tereddütlü, kaotik bir etkileşim içinde
ruhumda aşk dairesini şu fani dünyanın kenarıyla örtüştüremiyorum
söz oyunu bunlar demiştim
aslında ben her gece ölüyorum
seni çok özlüyorum...
kurumuş denizler, çözülmüş kutuplar içinde...
A&A
(
Aziz Dostum başlıklı yazı
A&ACR tarafından
23.03.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
