içimde oyun oynayan çocuk.
gökyüzü...kelimeler...
kelimeler benim yýldýzýmdý söyledikce dans eden
hayaline anlattýðým bakýþlarýnýn,
yakan dokunuþlarýyla sonsuz bahçesinde düþlerin
gönül ormanýnda uyuyan güzel mýsralar.
ilham ve þiir öperek uyandýran.
senden sonra öyle sevdimki bana yettiler
hayalin sudaki gölge
dokunamam öpemem okþayamam
sevda yýllar asýrlar arsýnda merdiven,
ben boþluðunda kalan.
aþk çýlgýn sevginin, þuursuz hasretin emzirdiði
kendi gerçeðimi anlayýp anlattým hep,
namuslu sevdanýn vicdan borcu olarak.
yalnýzlýk ve yokluðun ...
berbat bir zamandan,

senle olan muhteþem maziye koþup durdum hep.
geceler idrakime giydirilen deli gömleði
saat ve zaman,

ilkel bir ideolojiye mahkum olmuþcasýna sloganlar attýlar.
gözlerin sensizlik uçurumunu aydýnlatan hýrsýz feneri.
hafýzama þarabnel gibi saplanmýþ umut
her þiir sana ama
her þiir istikbale yollanmýþ zarfsýz adressiz bir mektup.
bir daha olamayacaðýný giyinmiþ sevda
yýllar önce mumyalanmýþ dönüþün.
aþk, mührü kýrýlmamýþ bir hazine, tarihte asýlý kalan.
duygu ve fikirdeki asalet muhabbetteki kuvvetin isabetinden
gerçek hükümrandýr sana olan baðlýlýðým

tutkum...,
zaman hazinelerini yaðma ettikce zenginleþen.
meçhule açýlan kapý
anlamlar, beyaz kaðýt üzerinde þiir yetim
sensizlikmi ,öldürülmesi gereken bir ölü.
sürçmeden yanýltmadan kaymadan
mutlak güzel tek sevgili sen sen...
tanyeri yýkýlmýþlýðýmýn kanlý fetihlerini gizleyen kýrmýzý örtü.
hasret her istediðine kolayca ulaþan mutlu azýnlýk.
çökmeye hazýr bir medeniyet gibi yaþýyorum.
beynim tüm maskelerin çýkarýldýðý hapis
sevdam... anasýz doðup zürriyetsiz ölen yiðit.
aþkým...gönülden beyne, kaðýttan kaleme
zirveden zirveye akseden bir þarký
sensizlik tarihinin mimarý.
gece bitti içim kapatýyor gözlerimi
kalbim seni sevmeye,

hayaller bile özlemeye devam edecek.
bitecek bu yaralý þarký
kelimeler hep seni söyleyecek

             A&AH