Þehrimin sokaklarý kopartýrken velvele,

Dillerim tekrar bugün kusuyor yalnýzlýðý.

Kaldýrým taþlarýna bir haller oldu bugün,

Bana öncelerimden getirmez hevesleri.

Çile doldurur yürek, kâbus yüklenir gönle,

Mersiyeler çoðaldý, anlamaz endiþemi.

Þimdi artýk ellerim isyan bayraðý çeker,

Kanlý gözyaþlarýyla topraðýna kor döker.

Duygular yenik düþtü, akýl zaten komada,

Bülbülün feryadýný anlamýyor güllerim.

Âþýklarým yazýyor sevdasýzca þiirler,

Mýsralar baharlarý anlatamaz oldular.

Çoðalýyor yalnýzlýk, tutuþmaz kalabalýk,

Zeytin dallarý þu an aðartmaz güvercini.

Þimdi artýk ellerim hüsran bayraðý çeker,

Vicdanlar sýcak sýcak tarlama matem eker.

Seviþmez yýldýzlarým, yakarlar geceleri,

Aynalarým ýsrarlar baþlatýrlar depremi.

Fay hatlarý þehrimde kýrýldýkça kýrýlýr,

Zerk ederler ruhuma sabahsýz sabahlarý.

Seher yalnýzlýk kusar, bahçelerim baðbansýz

Ayaklar hep ters yönde, koþturamaz hikmete.

Þimdi artýk ellerim hicran bayraðý çeker,

Vuslat tütmüyor canda, benliðim boyun büker.

Yol aldý saadetim bambaþka diyarlara,

Mazimin Leylalarý derman yüklemez þimdi.

Çöllerdeki güneþler ýsýtmýyor içimi,

Doðruyu söyleyenler düþüyor itibardan.

Renksiz ve sevimsizce ötüyor baykuþlarým,

Ýçimdeki yalnýzlýk raks ediyor þehrimde.

Þimdi artýk ellerim katran bayraðý çeker,

Þeytanlar otað kurmuþ, kalpten sevdayý söker…