Yazmadým hiç böyle destan, gözlerin umman gibi,

Dilde yýðmam çâresizlik, gözlerin derman gibi.

Nur þifâlar serdirirsin, kalbe yüklersin heves;

Canda sensin pâdiþâhým, gözlerin ferman gibi.

Mevsiminden çaðlatýrsýn korlu güller baðrýma;

Sende kayboldum nigârým,  gözlerin ceylan gibi.

Mihre bakmaz gözlerim, sen mâha döndün canda hep;

Yanmýþým ben senle câným, gözlerin sûzan gibi.

Dökse hep Pervâne kordan nur gazeller meclise;

Girmiyor hiç gönle ilham, gözlerin destan gibi.

( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )