Zor vedâlar yığma mâhir,
bitmesin gül mevsimi;
Kor cefâlar serme şâir,
bitmesin gül mevsimi.
Meykeden sevdayla tütsün,
tütmesin hicranla hep;
Yanmadan hiç süzme iksir,
bitmesin gül mevsimi.
Zühreler mehtâba dönsün,
dönmesin katranlara;
Şimdi aşksız serme Tâhir,
bitmesin gül mevsimi.
Nefse zincir vurdurun siz, bağlayın
şeytanları;
Kalpte artık kalmasın kir,
bitmesin gül mevsimi.
Çağlatın dehrimde hikmet, hicri
kırpın sofradan;
Köşke sık sık yığdırın pir,
bitmesin gül mevsimi.
Süzmeyin hiç şehre fettan,
inletin siz neyleri;
Şevke gelsin bülbülüm, gülsün
gülün nur çiyleri.
Bağda sevdâlarla yansın,
bozmayın bülbülleri;
Elde ülfetler dizilsin,
süzmeyin bülbülleri.
Nur verenler zerk edip dursun
cevâhirler bugün;
Gönlü sarsın, elde aşksız
yazmayın bülbülleri.
Can getir hülyâna, deryan
meşkle yansın durmadan;
Şehre dolsun gül derenler,
çizmeyin bülbülleri.
Muştular gelsin, uyansın bağda
tekrar neşveler;
Kahrı kırpın, gönle cansız
dizmeyin bülbülleri.
Çağlasın şehrimde rahmet,
mevsimim olsun bahar;
Hicre meftun olmayın hiç,
üzmeyin bülbülleri.
Süzmeyin hiç şehre fettan,
inletin siz neyleri;
Şevke gelsin bülbülüm, gülsün
gülün nur çiyleri.
Şehre girsin neşveler, yığdırma
buhran dillere;
Elde yazdır çâreler, ördürme
hicran dillere.
Zerk edilsin gönle Ahmet, kahrı
derman yapmayın;
Nurla dolsun sözlerin, sızdırma
hüsran dillere.
Fasla girsin gözdeler, mecliste
bitsin kaygılar;
Olmasın kül közlerin, dizdirme
katran dillere.
Dağlatırken zikri mihrap,
kalmasın gönlünde dert;
İnleyişler tütmesin, yağdırma nâlân
dillere.
Mahyalar hikmetle yansın, leyle
düşsün sevgiler;
Lebde gülsün sohbetin, yaktırma
sûzân dillere.
Süzmeyin hiç şehre fettan,
inletin siz neyleri;
Şevke gelsin bülbülüm, gülsün
gülün nur çiyleri.
Canlarım canlar getirsin, elde
yazsın Bâki’yi;
Olmasın bağrımda katran, gönle
kazsın Bâki’yi.
Gönle girsin cemreler, faslında
yansın şûleler;
Mâhirim hicran bitirsin, kalbe
süzsün Bâki’yi.
Zerk edilsin şehre ülfet,
susmasın mevsimlerim;
Mâha kasvet sermeyin hiç, leyle
dizsin Bâki’yi.
Sâkiler hicranla meyler
dökmesin Mecnunlara;
Gözdelerden gelmesin kor, dehre
çizsin Bâki’yi.
Kavgalar bitsin, huzurlar handa
toy kursun bugün;
Günlerim sevdayla tütsün, aşkla
çözsün Bâki’yi.
Süzmeyin hiç şehre fettan,
inletin siz neyleri;
Şevke gelsin bülbülüm, gülsün
gülün nur çiyleri.
Leyle girsin huzmeler hep,
kahrı yaksın kandilim;
Kalpte olsun ürperişler, zifri
yıksın kandilim.
Doğmasın kasvetle mihrim,
bayramım vuslat getir;
Leyle düşsün muştular hep,
gönle aksın kandilim.
Çağlasın leblerde Rahman,
secdegâhım ağlasın;
Tütmesin dert, câna candan
aşkla baksın kandilim.
Âvizem rahmetle yansın, nûru
örsün sûreler;
Bitmeyen sevdâlı derman bağra
çaksın kandilim.
Yığmayın siz zorlu mâtemler
bugün Pervâne’ye;
Kasra nurdan can umutlar şevkle
soksun kandilim.
Süzmeyin hiç şehre fettan,
inletin siz neyleri;
Şevke gelsin bülbülüm, gülsün
gülün nur çiyleri.
( fâ i lâ tün/ fâ i lâ tün/ fâ
i lâ tün/ fâ i lün/)