Sokaklar ihanetken sevdamız paslı, kında Soluk soluğa sövdük geceden çok terliydik Siyah ve uzun saçlı bir hüzün akşamında Ay ışığı altında ne kadarda kirliydik
Utanır ahde vefa başı eğik gezmekten İçimde çırılçıplak çocuk uyuklar usta Usandım yastığımdan düşler temizlemekten Ben susarım kendime O hep sayıklar usta
Aşk fahişe rahminde kimliğini bırakır Gözlerimi unuttum sanırım kaf dağında Gözyaşıma yağmurlar bağlamaz artık nasır Son sigaram yorgun bir anka’nın dudağında
Ar etme hakikatten elinde kağıt kalem Yaşamını kaybetmiş tebessümü yaz usta Taburemi tekmele ölüm görsün bu alem Celladımla baş başa nefesim enkaz usta
Teşekkürler dört mevsim, teşekkürler zemheri Bıyığı terlemeden toprağa düşen cemre Asık suratlı yağmur, bulutun alın teri Ve sen kahpe ayrılık, itaatkâr her emr’e
İşte ben gidiyorum alçak sesli adım’la Buğulu gözler gibi galiba hür’üm usta Bir tek O’nu tembihle seslenmesin ad’ımla Fısıltı duysam bile sanki üşürüm usta
( İşte Ben Gidiyorum başlıklı yazı uytun tarafından 13.08.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
