" aşk inatçıdır hâlâ "
gülümsese dudağım acıları bir yense
ellerimle okşasan bükülmüş boyunları
el ele tutuşarak çocuk yanım öğrense
bir masal sokağında oynanan oyunları
bana seni anlatsan gözlerimle bakarak
saçlarından başlasan gönül bin asır dinler
gökyüzünden masa kur kokulu mum yakarak
omzumda hasret yüklü ağlaşır güvercinler
nasıldır, ne haldedir gözlerinin elası ?
kaç güneş doğumunda tekmesiz sancılanır?
ben ki sevdam yüzünden peşinde baş belası
beni bu şehirde ki bütün sokaklar tanır
adımlarımdan ürküp, titreşir penceren de
avuçlarımla doldur serçelerin suyunu
ne bendedir hakikat, ne anlatırsan sen de
aşk inatçıdır hâlâ değiştirmez huyunu
say, ağlatmışım seni yanağında ki kirim
hissetmez mi sanırsın içimi yakan sesi
farzet ki habersizce gelen bir misafirim
kaf dağında ağırla ey masal prensesi
velican
.
