" üzülme "






Hüzünleri katledip son namazı ben kıldım
Son dûada asya’yı sevdim dedim üzülme
İbrahimî ateşte sevdan ile yakıldım
Senden önce kendimi kendim yedim üzülme
Elalemi bu
aşka güldürmedim üzülme




Kavgadaydım hayatla yokluğunla vuruştum
Eğilmedim kimseye yiğitçe bir duruştum
Sen servettin gönlümde ben ise üç kuruştum
İz sür diye aras’ı öldürmedim üzülme
Elalemi bu
aşka güldürmedim üzülme




Uyukladım göğsünde güvercinler uçuştu
Bakışlarım kokuna kanat çırpan bir kuştu
Nur yüzünde tebessüm mutluluklardan muştu
Kâbuslara rüyamı böldürmedim üzülme
Elalemi bu
aşka güldürmedim üzülme




Bir çoban kavalında demlenen ezgi idin
Şahsına münhasırdın, kendine özgü idin
İmanıma dinime kader ve yazgı idin
Alnıma yazılandın sildirmedim üzülme
Elalemi bu
aşka güldürmedim üzülme




Bazen canım çok yandı, bazen ruhum daraldı
Bazen aklım yitmenin tam eşiğinde kaldı
Üşümüşken
gözlerim asyam koynuna aldı
Kutsalımdın kimseye bildirmedim üzülme
Elalemi bu
aşka güldürmedim üzülme





Yıkılmıştım tutmasan görmüş iken çabanı
Kangrene dönmeden sıkıverdin çıbanı
Ben sürüyüm peşinde, sen kalbimin çobanı
Uçurumu gördüm de çıldırmadım üzülme
Elalemi bu
aşka güldürmedim üzülme





" velican "
( Üzülme başlıklı yazı uytun tarafından 24.05.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.