önce tırpanlanmıştı
gelincikler
sonra küllenmişti toprak
çınarlar saklısındaydı
dağların
ürkütülmüştü yaprak
şimdi
beyaza cemre düştü
artık sular toprağa yürüyor
solmuş heybelerde
renkler mozaik örüyor
yeniden düğümleniyor
umutlar
çekiliyor
karanlıkların pimi
bak nasıl da kaçışıyor
puştlar
taş duvarlar büyür mü hiç
hangi tecrit kelepçe olur kardelen
inadına
yanıldı ezber
çözüldü hece hece
sular toprağa yürüdü
güne devrildi gece
gölgeler küçülürken içine
güneş yürüyor
ve
büyüyor
evriliyor koca bir ülke
ey yar
bir sapan aralığındayım şimdi
doğacak günü bekle
kabaran omuzlarım düşecek
çakallar inlerine çekildiğinde
ellerimizle boyanacak o
görkemli atlas
çivit bir maviye sofra
kuracağız yine
hasan polat