Bir gün bu günlerin geleceðini biliyordun be KALBÝM,

Bu yazýlanlarý okuyacaðýný biliyordun gözlerim, bu duymak istemediðin sözleri duyacaðýný da biliyordun be kulaklarým.

O kokuyu bir gün duyamayacaðýn için, içine çekmedin mi teninin kokusunu derin derin. Kollarým özler o güçlü bedeni diye sýký sýký sarýlmadýn mý býrakmak istemezcesine. Gözlerine bakýp derin derin iç çekmedin mi bir daha göremezsem kahverengi gözleri diye. Öpücükler kondurmadýn mý dudaklarýna, boynuna, yanaklarýna hayallerimi süslesinler diye, ellerini ellerinin içine aldýðýnda bir daha býrakmasýn diye dualar etmedin mi? Beraber olduðunuz zamanlarda saatler çalýþmasýn, zamanlar dursun diye Allah'a yalvarmadýn mý?

Ama tüm bunlara raðmen bir gün bu günlerin gelip çatacaðýný bile bile geceler boyu aðlamadýn mý?

Öyleyse neden hala gözlerin yollarda, kulaklarýn kapýnýn zilinde, neden hala elinden düþürmüyorsun o telefonu, bir haber bekleyerek heba ediyorsun onca zamaný ve kendini.

Hiç yakýþýyor mu o zümrüt gözlere yaþlar, hiç yakýþýyor mu senin gibi yürekli bir kadýna gece karanlýk çökünce, yastýða baþýný gömüp iç çekerek aðlamak.  Küçük bir çocuk gibi sýðýnmak için onun kucaðýný aramak.

Yakýþýyor mu söyle bütün zorluklara raðmen dimdik durmuþ o baþa eðik durmak, artçý sarsýntýlarýn hiç sarsmadýðý, güçlü depremlerin bile yýkamadýðý bedene iki büklüm olmak yakýþýyor mu?

Ölene kadar eðer bana sadýk kalýrsan, bende senin olacaðým diye söz verirken bunun bir rüya olduðunu bilmiyor muydun sanki de gerçekmiþ gibi delice baðlandýn. Daha neler neler…..

Yaaaa iþte böyle be kalbim tüm bunlarý bildiðin halde neden bu çöküntü ve kendinden geçmiþlik. Bu günlerde geçecek yakýndýr, serçe aðlayacak bir gün ve onun için atan kalbin duruverecek. Ýþte o zaman her þey bitecek, MERAKLANMA AZ KALDI…