GEL

Sevdanın adını sancı koydum ben;

Gecemin camına keder vurunca.

İçtiğim o zehre epey doydum ben;

Yüreğimden girip, canı sarınca.

 

 Ayın şavkı vurur gözyaşlarıma,

Demedim derdimi gardaşlarıma,

Vermedim  sırrımı sırdaşlarıma,

Duyarsın dört duvar dile gelince.

 

 

şleri unuttum yar göğsünde ben!

Bakmadın ardına koyup giderken!

Gitme diyemedim  bu kadar erken!

Yüreğin vuslata düşman olunca.

 

 

Ellerin sözüne yârim uyma gel!

Kim ne derse desin boşver duyma gel!

Hasretli  günleri sakın sayma gel!

Azrail bu canı tenden alınca.


Havva KAYA

05.06.2014

İSTANBUL

( Gel başlıklı yazı Havva KAYA tarafından 21.06.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.