Makamsýz þarkýlarda kayboldum

Þeceremi çentiklerken kara þeytan.

Yoðruldum demli öfkesinde yalnýzlýðýn:

Çözüldüm, karýþtým ve dolaþtým.

Ýstikbali olmayan dünlerde boðuldum:

Esaretinde aþkýn ve týnýsý nasýl nasýl derin.

Hicap yüklü coðrafyalarda,

Kargacýk burgacýk adamlar çömeldi baþucuma:

Seyreldim biteviye günden gece.

Ýstimlâk ettiler ruhumu,

Donattýlar efkârýmý ve bitimsiz tereddütleri

Hak gördüler ve neden sonra çok sonra

Uyandým öbek öbek ölülerin göbeðinde.

Kýrýktý zaman, soy kýrýma uðramýþ insan ýrký,

Dondum kaldým çölün ortasýnda

Karlar yaðdý temmuz sýcaðýnda

Karanlýða hibeli ruhum tutuklandý ansýzýn

Kýdemli yalnýzlýðýmý tam sindirmiþtim ki

Kör oldu gözlerim aykýrý vücutlarýn yobazlýðýnda

Sýrra kadem bastý Tanrý:

Son bildiðim bir yok oluþtu,

Öylece kala kaldýðým altý üstü bir izbe.

Kütük yüklü baðnazlýklarýn gölgesinde

Belki de aþkýn yüzü suyu hürmetine,

Sustum ve konuþtum;

Öldüm ve defalarca can buldum.

Zimmetliydi evren, tedirgindi insan.

Çöreklendi haþmetli gölgeler baðrýma

Yine de taþ bastým baðrýma

Baðýrmaksa düþen payýma,

Kan kustum kýzýlcýk þurubu içtimse de

Yol vermediler pervasýzca,

Tutuklu kaldýðým hangi pervasýzýn kalbiydi de

Soldum günden güne.

Ey aþk, demek beyhude be yalnýzlýk,

Sorsan keþke nedir bu sitem bu öfke.

Boþ ver sen beni,

Elbet bakarým zamanla baþýmýn çaresine.