Online Üye
Online Ziyaretçi
Kenar mahalleli lolitanın yağmur yerine çamur yağarken kırmızı
pabuçlarına,
eteklerini sürüklerken fırtına, yüz yıldır arı kovanlarının
cömertliğinden mahrum bırakılmış bir ayının virane inine
ve iradesiz nefisleri güderken şeytan,
kapı aralığında örümceklerini nöbete bırakarak…
Üstelik birbirlerini hiç tanımıyorken otobüs yolculuğu sırasında
ve felaketten henüz kurtulup, bir telefonluk imdat umarak yollara
düştüklerinde öylesine tanışıvermişken…
Ellerini tutuştururken güven, bir ömür boyu iffetinin utangaçlığından
mahrum bırakılmış bir hovardanın avuçlarına…
Ve ibadetsiz şehvetler isteyen şeytan, çizdiği kaderlerini
kurbanlarının eline tutuştururken…
Üstelik dönüş yolculuğundan sonra, ayrı şehirlerde hiç
karşılaşılmayacağını bilerek
ve birbirlerini hiç aramayacakken bilinmeyen ad, soyad ve
adreslerle…
Kenar mahalleli lolitanın, kan bulaşmıştı allı pullu eteğine…