Yaz Sabahı
Kara bulutlar çökmüştü göğün üzerine. Siyahlar griler havada uçuşurken, mavilerin sarıların boynu bükük... Işıl ışıl şelale cıvıl cıvıl kuşlar uykuya dalmış. Biri ateş yakmış şuracıkta. Ağaçları ağlatan dallar kırık. Bu nasıl bir yaz sabahı ki böyle hüzün çökmüş dağlara. Omuzlarına binmiş bir ağırlık. Yoksun kalmış orman renklerinden. Yeşili bile koyu simsiyah karanlık. O yeşil ki huzur verir ruha, dinginlik verir. O yeşil ki şimdi uzaklarda, üzeri örtülmüş hüzün karasıyla. Siyah bir tebeşir tozu saçılmış sanki etrafa. Ya da kocaman ama koskoca ormandan bile irice bir dev ayak basmış karşıya. Gölgesini bırakmış dağa taşa ovaya. Yok yok ,hüznün rengi bu, matemin rengi. Grinin en koyusu, siyaha merhaba diyor sanki... Nasıl bir yaz sabahı ki bu böyle ölü hissediyor insan, kış ortasında gibi...
(
Yaz Sabahı başlıklı yazı
eylülrengi tarafından
17.08.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
