Beyhude Adam
Sokaklardan geçerken,
yolun bitmediği bir zamana akıyordu,
bütün meyve bahçelerine,
ormanlara, tarlalara, dağlara,
elveda deme zamanındaydı,
yoksullukla birlikte yoksunluğun
gölgesine anlamsız izler bırakıyordu,
hayat perdesine…
Kime sesleniyordu belirsizdi,
gözler ne yaşarıyor ne de gülüşüyordu,
avuç avuç dualardan mahrum kalmıştı,
sevgiden yana umutsuzluk içinde ,
kahrolmuştu duyguları,
boş caddelerden geçiyor,
dünya çilesinde sefa içinde,
cefasını çekmeden gidiyordu…
Her tarafı peyderpey dağınık,
sıladan habersiz,
zihniyeti vuslata kavuşacağı günün
hesabından mahrumdu,
ne bir adım öndeydi
ne de bir adım geride,
olduğu yerde kalakalmıştı,
susuz ve sessiz…
Kapkara ve umutsuz çehresini
kırıştırır biber acısı gibi
ne tuzu vardır ne de tatlı bir rengi mevcut
körpelenmiş bir acı yumağa dönüşüverir
yoldan çıkmış beyhude adam…
Gülüşünde aldatıcı bir mevsim saklıdır,
yaprak yeşertmez,
tohumunda filiz yetişmez,
acı bir adımla yaklaşır kara toprağa…
Hayatı meçhule aldanmış,
bir kıyıda sallanır çaresizce,
solgun ve yorgun bir titreyişle,
hücrede kalır elleri,
sayfalardan dökülür,
kötülük yüklü ameller,
yüzü kırışır belalı bir çizgi
bırakır, hayattan geriye…
Sessizliğin ölü bir gemisiydi,
durgunluğun virane olmuş bir şehri,
kızgınlığın ve öfkenin güldeki dikeni gibi,
sıkıntıların dağınık odasında terkedilmiş,
apansızca burkuluvermişti yüreği,
soğuk bedeninde ebu Lehebin elleri kalmıştı…
(
Beyhude Adam başlıklı yazı
mustafa-ucan tarafından
27.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
