Ateşten Gömleğim
Bir nefes kadar yakınım uzaklığına,
gölgende gezinirim sessizce,
adımlarında koşuşturma olurum
gittiğin hedefe doğru,
yorulma anında içinde derin sitem,
o sitemde bir kırılganlık saklı
mevsimlerinde üşüyen bir tomurcuk olurum,
sakın aldırış etme bana,
ben duygu yüklü yüreğim...
Sen aldırış etsen de,
giden gitmiştir kırılan cam parçaları gibi…
Sıra sana da gelir sakın üzülme,
herkes bir yol alır gider,
sakın arkana bakma
keşke demediğin içinse bakma,
özlersen bu yüreği
en uç noktada
bir uçurumun kıyısında sallanır dururum...
Sen sakın geriye bakma,
göz yaşların kaldıramaz
garip olan SEVDAMI
ve garip olan YÜREĞİMİ...
gökyüzü bütün alevlerini maviliğin derinliğine vurur
yeryüzü dar alanıyla sığıntı da kalır
tan vakti kendiliğinden ağarır,
düşler siyah perdeye bürünür,
zamansızca bir özlem olursun
kalbimin en uçurum noktasında
mavice bir teselli veya bir umut kalırsın
ufuklarımın sonsuzluğunda…
Ölü bir şehrin sokağında
yalnızlıkla bir adım daha yaklaşırım sevdanın nehrine,
mavilikte kaybolan tükenişlerim
ürpertir içimi süsleyen nacizane bakışları,
ellerimde ki güller boynu bükük kalır
zemheri ayazın beyazlığında,
sevdanla hayat bulmama ramak kaldı ey ateşten gömleğim!!!
(
Ateşten Gömleğim başlıklı yazı
mustafa-ucan tarafından
4/6/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
