Sözcüklerin ikircikli hayallerinden çýkýp da yola, yarým aðýz mutluluk çaðrýþtýran o hegemonya.

Görüntü kirliliði yaratan saf kan Arap atlarýna bir þeker ikram etmek adýna jokey kýlýðýna girdiðim o sergüzeþt bestelerin eþliðinde salýnan ýlýman ruhum.

Devasa yenilgilerden çýkýp da yola, bir sanrý vasýtasý ile gerçek olmasýný dilediðim kendi halinde hayatlar ve þimdi turþusunu kurduðumuz dünün de hakkýný vermek lazým hani.

Okaliptüs aðaçlarýnda þakýyan bülbül ve benzeri kuþlar sanýrým cennete düþtü yolum ve Aralýk bana, hüznünü ve soðuðunu teslim ederken gidip geliyorum aklýmýn koridorlarýnda.

Sakýndýðým deðil de sarýldýðým umutlar belki ölümü anýp ölümüne sevdiklerime sunduðum bir içim su adeta içimdeki fýrtýnanýn meltem esintisine dönüþüp bir kuram bellediðim kural dýþý varlýðým.

Tembel düþlerim hala yerinde sayýyor ve ne yazýk ki; aklýma gelmeyenlerle muhatabým son zamanlarda.

Sýra dýþý bir özlem duyumsuyorum aslýnda ölümü düþlüyorum. Yere düþen hazin ve sevdalý bir yapraða kondurduðum o masumiyet ve arayýþýný yere düþtüðünde bitiren doðanýn kanunu misali her gece.

Minnet duyuyorum Rabbime ve yaralara merhem olmak deðil de merhemin örgün gücünde yeni acýlarý konu etmek ki bariz olan bunca yenilgiden sonra neyle muhatap olmam gerektiðinin bilincine varma istemim ve t-cetvelinde hayat denen rutinin basit kebir iþlemleri ve kanýksadýðýmdansa kayýtsýz kalabilmek adýna pek de kayda deðer bulmadýðým sayýsýz safsata oysaki bu gibi soðuk içimdeki duvarlar ve ben ördüðüm cümlelere yeni sýfatlar yüklerken bilfiil terk ediliyorum.

Oturaklý bir sunumu acýnýn belli ki bataryasý biten iç sesimin yankýsýnda duyulmayan bir þive, az sonra gelecek mutluluðun müridi bir kahkahayý içime sokma istemim.

Kibirli þehir efsaneleri parandalar atarken ben paralel dünyalarýn ihya eden o kývrýk dansýna aþinayým sanki göðün metanetini soluyorum ne zamanki baþýmý yukarý kaldýrsam.

Ýri cüsseli adamlardan kaçan narin kadýnlar.

Aþka, sevdaya banýp da hayatlarýný ansýzýn gerisin geri kaçmayý uygun gören o yenilmiþliði ile nakþediyor zaman ve fýtratýna yenik düþen sirk cambazlarý.

Göreceli bir ihanet.

Görkemli bir yok oluþ çaðrýsý ve gerçekten de ýsrarcý kaderi ve kederin iþ birlikteliði.

Lal sitemlerde telaffuzu olmayan bir cümle adeta kuþdiline uyarladýðým dünkü maðlubiyetlerimi ben bencilce kendime saklayýp menfi müspet bir gölge olmanýn verdiði hezeyanla nasýl da tetikleniyor içimdeki soluksuz sorular birdirbir oynamayý erteleyip birbirinden uzaða gitmek adýna elinden geleni yapan.

Kurduðum bu yalnýzlar cumhuriyeti ve bayat bir aryayý ifþa eden o tiz sesli soprano.

Maðduriyetin iklimlerinde meczup bir rabýta ben ki keyfe keder istikamette hala nasýl oluyor da iyimserliðimi koruyor olabilmenin ihanetini yaþýyorum?

Dudaklarýnda bin ton renk, doða karþýtý yapay kadýnlarýn ve saçlarý seyreldikçe saç ektirmeyi insanlýktan çok ayrý tutan ve çabalarken daha genç ve ihtiþamlý bir görüntüye sahip olmak adýna, ne sitem çaðrýþtýrýyor göðün karambola giden umutlarý ne de sitayiþ ediyor evrenin kayýp yarým adalarý.

Bir batýnda doðmam gerekirken ben basit bir hesap yapýp kaç kiþiye denk düþtüðümü sýnýyorum.

Atalarýmdan miras ne ise ihanet etme hakkýmýn olmadýðý.

Annemin tutumlu ve itaatkâr dünyasý.

Babamýn kurallarý.

Ben olmaya dair ne kalmadýysa sanýrým ben bir avuç yenilginin külüyüm ve basit bir hesaptan çýkýp da yola ondalýkla sayýsýz sayýnýn rüþtünü ispatlamak adýna mütemadiyen içime yuvarladýðým o bol kepçe ondalýklar.

On’dan çýkýp da yola belki adým çýkmýþken dokuza ben nasýl oluyor da sekizde saf tutuyorum?

Þimdi muteber bir son dileyip aslýnda içimdeki sayýsýz beni dilimleyip ve altýn tepside ruhumu sunduðumun garantisi ile bedellerime denk düþüyorum.

Ne anlýk bir yenilgi ne ömürlük bir riya belki de ben bu dünyaya hiç gelmemeliydim, dercesine sabah ezanýnda uykusuz kalmama deðecek kadar da bol ümidi saklý tutup, dualarýmdan ayrý kalamayacaðýmýn da garantisi iken hicap duyulasý tüm canlýlardan uzak durmaya yeðlediðim manevi dünyam ve ikircikli bir eksende ben aslýnda maskesiz bir dünya eksenine gýpta ile bakýp da bekleyiþte olmamýn akýl karý olup olmadýðýný sindirememiþ olmam kadar da bariz bir söylem.

Ýçimde palazlanan umutlardan aktarým yaptýðým yarýnlara sunduðum itiraf dilekçem en azýndan saf tuttuðum ömrün sahiline varan ölü hayaller kadar tutarsýz olabilmeyi artýk nasýl beceriyorsam…