Zaman, yorgun ve meftun bir hüzünden hallice belki kutsanan gerçeklerin tebaasýna yenik düþen cehalet.

Kurudan yaþa uzanan belki’lerin öksüz serenatlarýnda yerle yeksan deyiþler.

Göðün terennümüne ortak bir acýyý daha mimlerken ve dokusunda ömrün, aþkýn hulasasý duygularýn nezdinde bir kayýp daha verip günü birlik acýlarý tümleyen zamansýz ölüþler, zamansýz seviþ ve terk ediþler.

Varlýktan kasýt adsýz bir gölgeden ýrak.

Yalandan yana dertsiz baþý benliðin bu baðlamda her kelimeyi doðru telaffuz edip yansýyaný da yansýtmak doðrunun ýþýðýnda ve bir ýþýk huzmesine yenik düþen gözlerine meftun aþkýn ki boyutsuzluðun tüm dalgalanýþý aslýna sirayet eden yakamozlarýn titrine yenik düþen.

Zamanýn dokusunda ölü bir hücreyim madem baþýný kaybedip uzandýðým ayaklarýnda geçmiþin de iri çok iri bir dalga.

Metanet yüklendiðime biat ben ne hýçkýrýyorum ne de sitemlerimi sunuyorum evrene.

Bayat ekmeðin dahi kutsal varlýðýnda suya banýyorum her kýrýntýyý ve dökmeden lokmalarý küçük küçük doðrayýp su kabýnda sunuyorum kýþ ayazýnda üþüyen küçümen kuþlara ki göçmen olanlar çoktan terk etti þehri.

Kýnýmda yok ki yalan ben ki muhbir imgelere bir dalýþ yapýp derinden çýkarýyorum istiridye içinde þahsýma özel yapýlan acýlarý ve tüm açýlýmlarý ile açýölçerim de elimde ölçüp biçiyorum.

Yorgun kýyýlarýnda þehrin ölü yunuslar var.

Ölü yunuslarýn karnýnda ise boðulmuþ mülteci çocuklar var.

Var oðlu var.

Aksayan ayaklarýnda lanetin kuþ konduruyorum þiirlerime.

Þiirlerim tütüyor.

Þiirimsi soluyorum havadaki her zerreyi.

Muhabbet kuþlarýna uzanýyor yolum ve gözlerimde keþmekeþ.

Aþkýn hitabýnda muhabbet tellaðý kayýplarýn iz sürdüðü.

Zamanla yorgun düþsem de aman vermeden…

Aþka makamsýz dalsam da zýlgýt yemeden elbet mümkün deðil büyümek.

Ýçimde Piþekâr sevinçler saklý yüz görümü ve annemin narin ellerinden bana yansýyan o titrek ýþýk ve içimdeki sýzý.

Zaman yalayýp yutmuþ iyi insanlarý.

Ýyi insanlar binip gitmiþler beyaz atlarýn yelesinde ben þiirler kondururken þairler görüyorum ve okþuyorum ölü ruhlarýný.

Notalar hicazdan ve hazandan yana dertli.

Notasýz þarkýlar çýðýrýyor göðün tembel kuþlarý ve her nasýlsa yüzümde hala güller açabiliyor milyonda bir olasýlýkla.

Hükmeden saniyeler.

Ben kaplumbaða adýmlarla…

Ýçimdeki binlerce karýnca her yutkunduðumda dilime gelen.

Soytarý bir imde bazen takýlý aklým.

Aklým sýra mutlu olacaðým.

Ocakta kayýtlý acý ne yani dünde kalmadý mý onca ölü ve hüzün yapraðý?

Annemin her gün koparttýðý takvim yapraðý hala 2018’te takýlý sanýrým ambulansýn sedyesinde asýlý zamanýn yüreði belki benim yüreksiz sevdalarýn nazarýnda ben yüreðimi koyarken altýn tepsiye sevdiðim insanlarýn da med-cezir misali kabarýp alçaldýðý.

Aþkýn hegemonyasýnda zabýt tutuyorum.

Zaman kýsrak kadar rahvan bir gülüþ konduruyor.

Mahremiyetin cezbi.

Aþkýn da hicvi.

Ýyi de âþýk olacak adam mý kaldý, diyenler deðil aþký haram bilenler benim t-cetvelinde kayýt altýna aldýðým o keþmekeþ düzenin de bir itirafý.

Ocaðýmýza incir aðacý dikenler üstelik Ocak’ýn ilk günlerinde ben hala nasýl oluyor da oluk oluk akan kaný görmezden geliyor bunca insan, deyip… desem de demesem de akacak kan damarda durmuyor iþte.

Ýllet bir sessizlik.

Ben artýk muhalif filan da deðilim hele ki seneleri devirip sadece rakamlarýn boyunduruðunda nasýl oluyor da bunca yükü sýrtlýyoruz babýnda bir öngörü iþte.

Takvim yapraklarý koparýlmayý bekliyor.

Aklýma mukayyet olmasam da ben gülsem yerli yersiz hatta olmadý kendimle dalga geçip hayat yolundaymýþ diyenlere uysam.

Maðlup düþsem de ne uðruna?

Kazaným addedilen bir çýðlýk mý hani tek taþýný kendi alan kadýn kýsmýna bir gönderme mi beþi bir yerde mutluluk ve örselenen yüreklerdeki son kýrýntýlar mý yarýna dik açý çizip aslýnda dik baþlý bir isyan mý?

Süklüm püklüm söylemler ve evet, onaylýyorum dercesine…

Saygýda kusur etmeden yaþasak da yoksa sevginin kalýntýlarýna mý razý geleceðiz?

Künyemde yazýlý rakamlara bakýyorum ve elektrik sayacýndaki rakamlara bir de gelen yüklü faturalara.

Zaman su gibi akýp geçiyor, dercesine aman vermeden yaþadýklarýmýzý da kayýt altýna alýp…

Dingin bir ruhun özlemi ve soyut bir rahleye seriliyim kaç zaman.

Ýçimde saklý hangi dilekse ve ruhumdaki sitemkâr söylem aslýnda sadece kendime atýfta bulunup ruhumu teslim etmek adýna acele ettiðim.

Sadece bir öngörü ama.

Lanet sessizliðin doðasýndaki o tepkisizliðe tepki verdiðime dair bir utanç belki de en çok da sevdiðim insanlar tarafýndan kýrýlmayý affedemediðim.

Þehrin dokusunda bir bulantý.

Aþkýn körüklü özleminde ise yanýlgý.

Sevmekten yana derdi olanlar mý?

Ben sizin yerinize zaten bir ömür sevdim, demenin bir laf-ý güzaf olduðuna kanýsýna vakýf olsa da kâinat… evet, devamý gelmek zorunda bu sevginin yoksa nasýl doyacak aç ruhum?