Her farkýndalýðýn farkýndayým aslýnda izahý olmayan bir yorgunluðun da ve huzura dönük yüzünde evrenin, ruhumdaki o atýl kapasite ile savrulduðum kadar da kendimi s/avunmak zorunda hissettiðim gayri ihtiyari bir sorumluluk.

Rüzgârýn nereden estiðini ve yönümü bulmak adýna iþaret parmaðýmý ýslatýp doðaya sunuyorum varlýðýmý ve açýk olan duyularýmý tararken ve algýlarýmý sonuna kadar devreye sokarken infilak eden bir yanýlsama benimki.

Göðün ýslak teninde doðurgan kuþlar volta atýp mütemadiyen yumurtlarken ben açýk ve net olabilmenin getirdiði hüznü yaþýyorum.

Ýklim deðiþikliðine hala nasýl oluyor da intibak edemediðim su götürmez bir gerçek gerçi mevsim sabit kýlsa da nemini, rüzgârýný ve ufkunu ben katý bir yönerge sunup biteviye gözlemliyorum.

Sanrýlarýn sancýlandýðý belki sancýlarýn sonlanma ihtimalini göz önünde bulundurup yeniden sancýlandýðým gerçeði.

Hangi erk ki?

Hangi yol ki terennüm saklý gizemi bilfiil içime çektiðim?

Sorularýn kambur teþkil ettiði o patavatsýz ve istem dýþý ruhumla suni teneffüs yaptýðým yarým yamalak bir hüzün bildirgesine sunduðum taziyelerim sözüm ona.

Zar atan ne kader ne de elimdeki ölü papatyanýn suni tebessümü.

Ýnanýyorlar ve inanmýyorlar, diye sayýklarken…

Aslýnda kimin neye inandýðýný yok sayýp kendimi ifa etmekle mesul tuttuðum sayýsýz ön görü.

Kýsaca…

Aslýnda uzun uzadýya hüznün eþlik ettiði bir sendrom.

Ne muhalifim ne de mahsur kalmýþlýðýn örselediði ruhum tetiklemekte duygularý varsa yoksa yanlýþ anlaþýlma ihtimallerine ve paranoyalara yenik düþtüðüm.

Þartsýz þurtsuz nemalandýðým insan izlekleri ve sorun addedilmeyen her ayrýntýyý yüreðime baský hissettiðim.

Görünmezliðin kývýlcýmlarýna yenik düþüp sadece içimdeki yetim çocuðu ihbar ettiðim ve gözüne gözüne soktuðum kim ise bir yanýlgýya ya da yanlýþ anlaþýlmaya mahal vermektense ölmeyi dilediðim…

Aslýnda ölüm, kurtuluþun diðer ismi üstelik Rabbime kavuþacaðýmýn bilincinde çok da korku hissetmediðim: her fani gibi kaygýlý; her fani gibi kendini özenle sularken hangi saksýda mahsur kaldýmsa solmaktan pek de haz etmediðim gerçeði ile sonlandýrmak mý yoksa ümidi ve ufku?

Kaygýlarým adam boyu.

Yerdiðim sadece kendim ve yenik düþen de aslýnda kendimi kendime yedirdiðim ve yenilmeye bayaðý baðýþýklýk geliþtirdiðim.

Cümle pazarýnda cümle-âlemin mutlu raksýnda ben bir kör nota iken körü körüne savurduðum nidalar aslýnda hep ama hep kendimle ilintili ve bir þekilde vuku bulan sancýlý bir söylem.

Beylik olmasa gerek özlemini duyduðum ya da çok alýþýldýk varsa yoksa b/eklenti mahiyetinde en çok hatta sadece kendime yetemediðim ve insanlarý yanýltacaðým kaygýsý ve tüm hicabý üstlenip de patavatsýz mevsim beni kalbura çevirmiþken.

Alýn iþte: yine mevsime attýk suçu; eh, oldu olacak tahliye olayým varsýn tahliye edeyim içimde kalan son kýrýntýlarý da göðün tembel kuþlarýna serpeyim artýk ne alýp veremediðim varsa kuþlarla üstelik her biri benden özgür ve çalýþkan.

Ufkun hizasýnda tembel bir izlek daha týpký edimlerimde kaybolduðum sonra da kendimi yerleþtirdiðim o tepe noktasýnda bilmek ve hâsýl olmak hüznün tepe noktasýnda eriþtiðim kadar da aklýmýn ermediði ne ise illa ki kurcaladýðým.

Dünümle barýþýk olsam belki… geçiniz ne de olsa dün odaklý bir yaþantý çok saðlýksýz ve kýsýtlayýcý.

Söylemek istediðim o kadar çok þey var ki ve muhatabým olan kalem sayesinde durmaksýzýn dile getireceðim illa ki ve her açýlým aslýnda yoksunluðun müjdecisi.

Kâðýda olan düþkünlüðüm ve de kaleme üstelik kendimi bildim bileli ve kararsýz heceler iki büklüm söylenirken illa ki düzene sokacaðým her birini ve netice itibari ile hayatým da yoluna girecek. Ýyi de hayatým zaten yolunda deðil miydi?

Bunu on sene evvel sorsam makul bir yanýt da gelirdi hani lakin aradan geçen onca zamaný yok sayamadýðým gibi canýmýn yandýðý her saniyeyi asla silemiyorum tozlu geçmiþin takviminden ve iþim gücüm toz almak iyi de ev iþinden ne haz ederim ne de layýðý ile yaparým ve yapamadýðým binlercesi.

Kayda deðer bir baþarý sunmam gerekirse; iyi kötü bitirdiðim okullar aslýnda bana çok þey katan; aslýnda beni benden uzak tutan.

Ait olmadýðým bir dünyayý meslek edinip çeyrek asýr mücadelesini verdiðim o sýtma geçiren iþ hayatýmda hala hazýrda mazimi körükleyen hayallerime de atýfta bulunduðum.

Süzgeçten geçen manifestom.

Aþkla yaþadýðýma yeni yeni vakýfým ne de olsa dolaþtýðým banka koridorlarýnda ve o devasa plazalarda asla sýcak deðildi yüreðim ve belleðim.

Sadece cebimin ýsýndýðý yýllardý paraya tapanlarýn sýnýfýna dâhil olmuþ gibi olsam da bir dönem sonra sýrtýma geçirdiðim derviþ hýrkamla yetinmeyi ve þükretmeyi koþar adýmlarla öðrenirken.

Saðaltan acýlarý illa ki yeni bir acý hele ki acý doðurgansa ve gelen gideni aratýyorsa.

Sözcük ambarýmda söz konusu olan hayat boyu uðradýðým yenilginin asla pas tutmadýðý ve inandýðým insanlara duyduðum hürmet ve güven çerçevesinde ispatlamak belki de yapabileceðimin en iyisini.

En iyi’nin ne olduðu da meçhul ya da kime göre iyi kavramý neye denk düþer?

Ne de olsa artýk kimse bana karne vermezken ve iþte derlemeye çalýþtýðým insan düþünceleri yine de yanýldýðým belki de yanýltmaktan korktuðum insanlar…

Hele ki ailenizin sizden beklentisi en tepe noktadaysa ve performansýnýz bir insan için deðil de bir robot ya da bir mekanizma için uygun düþense ne de olsa hayatýma yatýrým yaptýðým aslýnda düþlerimi yitirip yeniden yeni düþler kurduðum üstelik düþe kalka da deðil ne de olsa arkanýzda dað gibi bir babanýz ve aileniz varsa…

Ýlahi bir acý hissedilen.

Garip bir tadý var acýlarýn madem iyi de acýnýn tadý olur mu, demeyin sakýn ha hele ki boþ mideye bardak bardak bilgi içerken ve beyninizdeki o karýncalanma hani neredeyse vücudunuzu kaplayan o uyuþukluðu bir nevi nöbet olarak algýlarken…

Ýlla ki yanýlýp.

Ýyi ki yanýltmak ihtimali ile evrene korku dolu gözlerle bakarken.

Neye tekabül ettiðimi hal çözemezken sanýrým acýlarý ihya etmenin yolu düþünmeyi ve hissetmeyi terk etmek özetle benliðini dondurup katý bir yürek de edinip saklý olanlarý da sonsuza kadar unutup…

Ya, geride kalan?

Sahi, o geride kalan siz misiniz?

Ýçini temizlerken beyninizdeki tonlarca bilgiyi ve soruyu kime emanet edersiniz ki?

Sebepleri var ya da yok; ya da bir aksaný.

Þimdi tembel bir kuþ olsanýz illa ki hazýra konup gagalayacak mýsýnýz size serpilen ekmek parçalarýný?

Baþka þansýnýz yoksa peki?

Hele ki bir kuþtan daha cesur ve atýlgan iseniz…

Dile kolay otuzdan fazla iþ deðiþtirdiðim ve yaklaþýk üç meslek daha edindiðim yeniden eðitimin alýp formal sistemde kayýtlý bir öðrenci olmak üzere hem de.

Geride kalanlar bazen geçmiþe dönük yüzünüzde bir somurtuk kadar kalýcý da olabiliyor geçmiþin közü.

Kim demiþ?

Neyi deðil aslýnda neyin nasýl yapýldýðýný kim izah etmiþ?

Yaptýklarým yapacaklarýmýn garantisidir…

Bu cümle belki de þiar edindiðim ne de olsa sýrtýmý dayadýðým ailem ve çocukça hayallerimi arkama alýp nasýl da volta attým hayatýn tozpembe yollarýnda üstelik geçinme kaygým ve geçindirme kaygým da yok iken parayý da en arka plana atmýþken.

Ateþ düþtüðü yeri yakarken ben düþtüm bu kez aslýnda ateþe tutup da elimi benliðimin yandýðýný daha yeni yeni anladým.

Emeklediðim günlere duyduðum özlem olmasa da hala koþabilmek pek mevcut deðil listemde sadece ara ara hýzlandýðým sonra koþar adýmlarla geri döndüðüm.

Bir ileri iki geri… tahakküm altýnda olmasa da insan ya da zan altýnda ve illa ki laf gelir mi, yanlýþ anlaþýlýr mýyým, diye kendinizi didiklediðiniz her an’ý bir aný deðil de metazori bir görev olarak algýlarken.

Çok çok saðlýksýz ve insaný yýpratan ve lav eden.

Muteber bir ölüm dilesem kesin kafama bir þey düþer belki de o zaman akýllanýr ve daha tutarlý bir insan olurum ve mutlu ki mutlu olduðum zamanlar da fazlasýyla mevcut hayatýmda.

Herkes gibi olmasam da herkes gibi dünyanýn tadýný almaya çalýþýrken bazen þekeri fazla kaçýyor bazen de fazlasýyla yüreðim yanýyor ne zamanki dünyevi boyuta çevirsem gözümü.

Kalp gözümle kurduðum muhabbet de akla zarar ama çok da sevdiðim bir yönüm bazense içinden çýkamadýðým…

Merhametlilerin en merhametlisine karþý sorumlu olduðum kulluk vazifelerimi keþke harfiyen yerine getirsem yine de O’nu her daim hissedip ve insanlara olan tutumumda ilk olarak O’nu anýp Allah rýzasý için yaþadýðým ve yaþattýðým duygularýma da müteþekkirim gerçi yorgun ve süzgün bir ruh gün sonunda serildiðiniz o rahlede size güzellikler sunsa da yorgunluk bir þekilde ertesi güne eriþiyor ve azalsa da yorgunluðunuz bu sefer yeni bahaneler buluyorsunuz üzülmek adýna.

Yaþadýðým kadar da yaþatmaya mecburum insanlýðýmý ve iyi niyetimi hele ki varlýðýmdan üstün tuttuðum neredeyse herkesi ve inancýmý da sorgulamadan sadece hatta ilk sýrada kendimi sorguladýðým ve ilerleyen süreçte havadan nem kapýp varlýðýmla sürtüþüp mütemadiyen bir muhasebe yaparken.

Ýnsan iliþkileri çok yorsa da inanýlmaz zevkli ve huzura dönük: yine de huzurun kýsalýðý ve gelip geçtiði de aþikâr demek ki içimde saklý huzuru yeterince ortaya çýkaramýyorum ve tek huzur kaynaðým nerdeyse yazarak yaþadýðým gerçeði ile de iyi bir insan ve yazar olmanýn çabasýný veriyorum.

Dönüp baktýðýmda ne ise tasvip etmediðim bana dair.

Özlemini duyduðum ne ise arayýþým da sonlanmýyor hele ki kendimi ararken tosladýðým duvarlar ve geçit vermeyen dehlizler: illa ki bir ýþýk bulup pervane misali gitmeliyim peþinden…

Huzurlu bir insan olmayý pek becerememiþken huzurlu bir ölü olmayý diliyorum bir o kadar kaçýþýn da mümkün olmadýðý bu iki kapýlý han.

Kapanan kapýlarýn ardýndan sadece þükretmek belki de tek iyi gelen ve henüz o kapý arkamdan kapanmamýþken.