Karþýnýzda sürekli surat asan bir insan sanýrým sizi de ziyadesi ile sýkar. Elbette her zaman güler yüzlü olmak zorunda deðiliz,  zaten bunun imkâný da yok.

Özellikle ailede eþler arasýndaki iliþkilerin saðlýklý olmasýnda, tatlý dil ve güler yüz çok önemlidir.

Eþler birbirine karþý tatlý dil, hoþgörü ve güler yüzlü davranýrlarsa, onlarýn bu davranýþlarý, çocuklarýna da yansýr ve ailede kesinlikle daha sýcak ve huzurlu bir ortam oluþur. 

Zamanýmýzda yaþanan aile huzursuzluklarý, parayla satýn alamayacaðýmýz güler yüz, hoþgörü ve tatlý dilin önemi daha da artýrmaktadýr.

Düþünsenize her sabah uyandýðýnda özellikle amiyane tabirle “afyonu patlamadan" çevresindeki insanlara hayatý zindan edecek kadar yüzü gülmeyen bir insan... 

Gün içinde ona bir þey anlattýðýnýzda sizi çatýk kaþlarla dinleyen. Ya da dinliyormuþ gibi yapýp aslýnda kafasýnda bin bir tilki dolaþan bir yakýnýnýz, ya da bir arkadaþýnýz.

Hele eðer böyle bir insanla sürekli bir aradaysanýz

Allah yardýmcýnýz olsun.

Oysa güler yüz, tatlý dil insana cesaret verir, mutluluk verir. Güler yüzlü insanlar her kusurunuzu görmez. 

Ona rahatlýkla bir sýkýntýnýzý anlatabilir, dertlerinizi paylaþabilirsiniz.

Bir Çin atasözü:"Sevinçli anýnda kimseye vaatte bulunma, öfkeli anýnda kimseye cevap verme..." der. 

Belki çok doðru bir söz bu çünkü öfkeli anýmýzda kýrýcý olma ihtimalimiz yüksekken, çok mutlu bir anýmýzda da, yapamayacaðýmýz vaatlerde bulunma olasýlýðý fazla.

Ancak bir insan her zaman mutlu olamayacaðý gibi. Her zaman asýk suratlý da olmamalýdýr. 

Eðer sürekli mutsuz görünen, sürekli asýk suratla dolaþan bir arkadaþýnýz varsa, sadece arkadaþýnýzdýr. Hiç bir zaman dostunuz olamaz.

Yaðmuru sevdiðimizi söyleriz. Ama saðanaða dönünce þemsiyemizi açarýz.

Karþýmýzdaki kiþiyi ne kadar seversek sevelim. Eðer bizi mutsuzluktan sýrýlsýklam ediyorsa gün gelir tahammül edemeyecek duruma geliriz.

Bir zamanlar Ýstanbul radyosunda aile sohbetleri yapan yazar ve þair Þevket RADO gülmek, gülümsemek ile ilgili yaptýðý bir sohbette anlatmýþtý.

"Bektaþi’nin hikayesini bilirsiniz. Seksen yaþýnda öldüðü halde mezar taþýna beþ sene yaþadý” diye yazdýrmýþ. Bu beþ sene onun hayatta gülerek, neþe içinde yaþadýðý, gam kasavet nedir bilmeden hoþça geçirdiði seneler imiþ.

Nüktedanlýðý ile bildiðimiz "Bektaþi" bile sadece beþ sene gülerek, neþe içinde yaþadýðýný söylemiþse. Vay bizim halimize J

Hayatýmýzý uzatabilmek için hoþ görüyü, güler yüzü ve paylaþmayý doyasýya yaþamalýyýz diye düþünüyorum. 

“Tatlý dille güler yüze doyulur mu?”

Ýnanýn gülmek size çok yakýþacak.

Dilinizden hep bal aksýn, gülen yüzünüz hiç solmasýn.

Mehmet Fikret ÜNALAN