Kundaklanan bir şehirdi adeta
içimdeki mecra: kuş bakışı ıslıkların yağdığı bir cefa iyi de sevgiydi dilek
ağacım hem daha vakit varken daha da sevip yaşamalıydım ve işte gök çöktü
dizlerini, yerde saklı tüm izler silindi ansızın ve mevsim kılıfını değiştirdi
her rengin de ütüsü ve tütsüsü solup gitti elbet yeniden doğuşun müjdesini
verecekti evren bana ve dilimde, yüreğimde Besmele yeniden çıktım yola…
Maviden umudun vaveylası
Gökte yangın yerde izdiham
Aşka eren kuşlarda saklıydı özlem
Günü delik deşik eden değil hem
Yüreğin küskünlüğü sona erdi ansızın.
Resimler saklıydı sağımda solumda
Görünmez değildim ne de duyulmaz
Belki de sessizliğimi isyan
bellediler nazarında ümidin
Yüreğimden düşenleri bir bir ezdiler.
Yıkılmadım lakin
Tutunduğum elbet umut ve güzel
Rabbim.
Dilim dolandı ve dizlerim çözüldü
Ama dizelerdi rahmetin ışıltısı
Beni ise uzaklardan, derinlerden
çağıran bir ses
İmdadıma yetişendi gökkuşağı
Sancılı olsa yürek ne ki?
Başa almışken filmi
Ve işte yazıyordum masalımı:
Kaderdi yazgımda saklı olanı sunan
Kaderdi kaleme yazmasını buyuran.
Sökün eden güneş ve yağmur
Bulutların hangi birinde saklıysa
ruhum
Yüreğimle çizdiğim el yordamı
şekiller
Öyle ya; sağanağıydım evrenin
Tekelinde sevginin
Tek sığınağım beni benden koruyan
Ruhumda saklı bitimsiz dualarım
Yürekle el birliği edip yaşadığıma
binaen
İçten adadıklarım.
Kör kurşunlar dindi.
Kem gözlerden uzakta bir düştü
gördüğüm
Gerçeğe dönen bir rüya
Aşkın her haliydi içimde saklı
Ve kimse yakınımda uzağımda illa ki
Tüm kötülüklere veda
Rahmetti kuşandığım
Aşktı bitimsiz sağanağım
Gönül gözüm ve kuş kalbim
Semazen bulutlar dokundukça
kanatlarıma
Ne yerdeydim ne gökte
Asılı kaldığım bir kanca inancın
ufkuna
Sarıldığım
Hali hazırda son bildiğim değil
Umutla yeniden başladığım.
Künyemde saklı yıldızlar
Kürsüsü ömrün
Kutsanan sevginin ilaç olduğu
İmgelerde sarkıtlar
İzinde yarınların
Anda saklı her hatıra
Işık tutan neferi insanlığın
Masum bir dilekten fazlası değildi
benimki hem
Metanet yüklü seyrüseferi ömrün
Belayı kovan her dua
Dumanı tüten şehrin
Adeta bir vapurdu içinde salındığım.
Hayali bile güzeldi huzurun ve
mutluluğun
Üstelik tek tutunduğum
O İlahi Rüzgâr ki;
Estiği kadar içime
Estirdiğim sevgi ve umudun ta kendisi
Saklıydı içimde
Bense saklandığım kadar nezdinde
sonsuzluğun
Sadece O’ndan istiyordum ömür
yettikçe.