“Hiç
özlemedim seni
Özlemek dostluktandır
Dostluğundan öte bulmalıyım seni “(Alıntı)
Bir düş
idin sen düşen gözlerimden:
Gecenin
laciverti o ıssızlık
Yağan sulu
sepken
Gözlerimdeki
ışığın da miadı dolmuştu madem…
Düztabandı
şiirlerim
Bense yalın
ayak koşup sevmiştim bir ömrün ertesi
Yıkılmışlığım
ne ki?
Yakarışım
da ruhumla eşlik edilesi
Şu makberi
Kaç kere
imha etmek istedim
Ve işte
o gündü sırra kadem bastığın
Bense aşka
ve şiire parmak basmıştım
Yokluğunda
yakardığım
Her yakarışımda
yokluğa kavuştuğun…
Bir erdemdi
oysa aşk ve sevgi
Bense aşkın
gizli öznesi
Ruhumla
örtüşen yalnızlığa
Kılıf geçirmekse
yaşamak adına;
Yatışı günün
Yeşerdiği
hüznün
Yaşardığı
yüreğimin
Ve kıblemde
saklıydın sen:
En derinde…
Bense en
tepede uçan bir kuş gibi
Kırık kanatlarıma
doğan ay ışığı
Ay ışığına
âşık hasretim
Mademki
sönmek bilmeyen bir yıldızdım
Her renktim
de gecenin sivri dilli rüzgârı
Günde
saklı gündelik telaşı
Haydan gelen
huya giden sevgim
Mimozalarla
sevişen cümlelerim
Oysaki bir
güldüm ben
Bir kere
daha gülebilseydim keşke
En azından
soğuk duvarlara asılı mevsim gibi
Mevsimin
nezlesi sözcüklerim
Neşrinde
yangının
Bir kıvılcımdan
çok ötesi…