Aşk-ı Figân
Aşk'tan kalan hasret kolay geçer mi
Seni unutup ta gitti mi sandın
Kuruyan dallarda çiçek açar mı
Verdiğim sözleri yuttu mu sandın.
Semada kuş idin bense bir nehir
Dilinde bal vardı sözünde zehir
Gidişinle yandı koskoca şehir
Ateşi söndürüp tüttü mü sandın.
Saman saçlarına yıldız kondurdum
Gökten güneş ile ay’ı indirdim
Yükleyip göğsüme sevda bindirdim
Bu sonsuz sevgiyi bitti mi sandın.
Sürgüne açılan kapı değildim
Bir sana tutsaktım sana eğildim
Gözünde bir katre yaşta boğuldum
Hülyalı düşlere yattı mı sandın.
Duymadın figan’ım kıstın sesimi
Açmadın gönlünün penceresini
Çekerek vuslata sır perdesini
Verdiğin son mühlet yetti mi sandın.
Benzettim yüzünü parlayan mah’a
El ele tutarak vardık dergâha
Başka yâr giremez sevmem bir daha
Kaldırıp kenara attı mı sandın.
Aldırmam kin dolu sem li sözlere
Rotamı çizdim ben kahve gözlere
Rüzgârda sürükle ver denizlere
Yaktığın gemiyi battı mı sandın.
İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)
(
Aşk-ı Figan başlıklı yazı
Dilsiz Kalem tarafından
12/5/2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
