Online Üye
Online Ziyaretçi
KADER
Yapıştı yakama çekip gitmiyor
Kara günlerime yâr mısın kader
Geçiyor şu ömrüm derdim bitmiyor
Bir gün güldürmeye var mısın kader.
Ne hayâller kurup düştüm yollara
Felek sille vurdu seven kullara
Hep acılar sürdü tatlı
dillere
Feryatlar ettiren zar mısın
kader.
Issız sahralarda
yoruldu düşler
Gönlüm viran etti
namert gidişler
Hasretin sancısı
kanıma işler
İçin için yakan kor
musun kader.
Boynum bükük kaldı
omuz başımda
Her lokmamı zehir
ettin aşımda
Çok çileler çektim ben
bu yaşımda
Görmezsin halimi kör
müsün kader.
Ölmeyi istedim yine
ölmedim
Canıma meşk ettin asla
gülmedim
Mutlu yaşamayı bir gün
bilmedim
Sinsi sinsi vuran sır
mısın kader.
Asırlar bekledim
kavuşmak için
Gözyaşına boğdun ne
idi suçum
Mevsimlerim hazan
bahara aç’ım
Ağustosta yağan kar
mısın kader.
Bittim artık mecal
kalmadı bende
Hiç merhamet insaf yok
imiş sende
Hal-i perişanım oldum
sayende
İlmeğin boynumda dar
mısın kader.
İsmet BOZKURT (Dilsiz Kalem)