Online Üye
Online Ziyaretçi
Zoruma Gider
Tenin tane tane buğday sarısı
Başağından çıkma zoruma gider
Çiçektim dalımda sen bal arısı
Zehirleyip sokma zoruma gider.
Visalimin uzun kışlı yolusun
Akıp giden nehrin hasret kolusun
Yeşeren ağacın ince dalısın
Yad'a boyun bükme zoruma gider.
Uzat ellerini şu cihan yansın
İçimde yanardağ kül olsun sönsün
Azap çeken ömrüm cennete dönsün
Öyle mahsun bakma zoruma gider.
Ektiğim topraksın sürdüğüm sensin
İlmek ilmek bağlı kördüğüm sensin
Düşlerimde hayra yorduğum sensin
Hayallerim yıkma zoruma gider.
Dökemedim nazlı yâre içimi
Ak eyledim şu genç yaşta saçımı
Mizan tartmaz aşkta benim suçumu
Bir hücreye tıkma zoruma gider.
Sırtımdan vuruldum dönüp bakmadım
Çarmıha gerildim acı çekmedim
Ettiğim yeminden bir gün çıkmadım
Alev alev yakma zoruma gider.
Yenik düştüm ben savaşa doymadım
Azar yedim, küfür yedim duymadım
Bu kumarı hayatıma oynadım
Son kurşunu sıkma zoruma gider.
İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)