Hangi düþ’ tün oyasý mevsimin azat edemediðim gülüþün serencamý…

Öykündüðün nice düþ bilfiil sergilediðim bir ekin zamaný…

Bir düþmüþtüm ki düþe kalka büyümediðim kadar düþlerle örmüþtüm ben evreni sevginin þerh düþtüðü her bukle her beyit kim bilir kaç baytta sýnýrlý kalmýþtý ölümsüzlüðün pimini çeken nice acý açamadýðým bir kapýnýn kilidinde saklýydý belki de kurtuluþ…

Düþün bir düþün…

Ýklimlerden ördüm ben kar yaðan saçlarýný dalkavuk imgelerin saðalttýðý kadar acýlarýmdý tekbir getiren…

Bir açmaza düþmüþse yolum gezegenin çýðlýðýnda mý saklýydý var oluþ?

Hükmeden nidalar.

Sanrýlý fýsýltýlar.

Her þiirde sancýlandýðým bir ölümdü benimki her þiir doðumunda þafaða ektiðim tohum ve semaya attýðým çentik ne de olsa atýl yüreklerde saklýydý batýlý karanlýðýn bir batýnda doðandý mademki gece ve þiir…

Rengin hýþmýnda öldü gök kuþaðý.

Karanlýðýn hicvinde can buldu beyazým masum varlýðý.

Kýt kanaat sevenlerse çekingen.

Çekincelerimi öldürüp de serildiðim þu beyaz zemin idi kalemin ekseni evreleri kayýp bir hastalýk gibi kemiren yüreðimi kemik attýðým imgeler elbet belkemiði hislerin ve þiirler doðan güneþe delalet nice bilinmezle ve sevdiklerimle sýnandýðým kadar hýrçýn bir hüzünde kaybettim ben çocukluðumun nakþýný ve na’þýný ölümcül bir diyet ölümsüz bir diyez, hak hukuk bilmez insanoðlu ve iþte o soyut resim ölümün ve zulmün deþifre edildiði çocuksu bir gülüþten ayrý düþmediðim kadar ölen çocuklarýn yasýný tuttuðum bilfiil ve bir baþýma bir haþmetli eksendi ki ayaðýmýn altýndan kayan zemin ve…

Ben her ne kadar emin olsam da kendimden ve sevgimden söküklerim ve sarkýtlarý yüreðimin dikitleri dik baþlý kalemimin ve bir maðara adamý gibi içine týkýldýðým kozam beylik sancýlardan beylik hükümlerden çok baþka varsa yoksa hüzün rabýtasý evrenin ve katsayýsý hüznün kaybolan gülüþlerimin çalýnan hayallerimin mimarý tek sekantta saklý iken asýrlýk çöküþü cihanýn askýda ekmek askýda mutluluk ve akýþkan hüznün reçinesi bir batýnda doðan gece ve umut…

Hýrçýndý benim meylettiðim sevdam…

Hazandý hasat zamaným.

Asla haset olmadýðým kadar hasretim yanan bir ateþ kendime d/okunma arzusu ile biçilen bedeller ve yýrtýk mintanlar haþmetli bir aþka yelken açan içimde saklý çocuksu doðam ve doðrularým asla ödün vermediðim…

Bir b/ölü öfkeydi içimde sirayet eden belki de yansýmasý gün ýþýðýnýn yasadýðým yaþadýðým kadar yazdýklarýma sahip çýkmak adýna yaþantýmý da gözden geçirirken ansýzýn infilak eden yürek ikliminden firar eden heceler b/ölündüðüm kadar binlerce parçaya izini sürdüðüm hayalleri de gerçek kýlmak adýna kendimle olan mücadelemde bakaya kaldýðým nerede ise her gün her gecenin de verdiði muhtýrada saklý:

Bir yemin gibi.

Boyunduruðuna girdim mevsim gibi.

Sözcüklerse yorgun ruhumun kolluk kuvveti ve soytarý bir heves deðil asla sükûtu hayale uðradýðým savaþ meydanlarýnda hala siperimde saklandýðýmýn da öncüsü ve muhteviyatý iken devasa bir izlek bellediðim hayatýn her miliminde mimlenmiþ bir þiir gibi imgelerin dans ettiði sýra dýþý bir özlemin ve þairin kendine ihaneti…

Tekil bir düþ idim öncemde seyrelen zamanda ve zemheride saklý yâdým ve dünüm ve medarý iftarý sevginin.

Dikenlerime muhtacým bir o kadar kýzgýn ve mustarip sökün eden güne duacý ve sevgiye þerh düþtüðüm bir ömrün de güftesi iken þiirlerim.

Donuk yüzünde semanýn bulutlara konuþlu yaralý bir kýrlangýç misali…

D/okunaklý el yazým ve alnýmýn çizgileri ve kaderin nüktesi esen rüzgâra eþlik ettiðim.

Hasat zamanýdýr ömrün havale ettiðim yalnýzlýðým ve karanlýðýn mizacýnda saklý bir vaveyla ve kýsýk ýþýðýnda özlemin delicesine seviyor olmam da bir mucize.

Kaç bayttýr bir beyit bilemem.

Randýman almaksa günden kalemi bilerim imgelerin çýðlýðýnda hayatýn boþluðunda sabýr edip þükretmeye dair bir güleç ýþýk düþer üstüme ve aydýnlýk bir nesir bellediðim gün ýþýðý þiirin müptelasý varlýðým aralýksýz hiçliðimle tokalaþtýðým ömrün nidalarýný da duymazdan gelirim ve gelinirim de þahikanýn kanadýna konan bir kelebek misali kelebek ömürlü kâh þiirlerim kâh rüyalarým.

Hüzün bir geçittir.

Köprülerse sevginin meali yürekten yüreðe inþa ettiðim sevginin mizacý ve meali köpüren denizin dalgalarý aþarken boyumu dalga dalga ulaþýrým kendime bazen düþünsem de bir arpa boyu yol alamadýðýmý.