‘’Elleri vardý, siz bilmezsiniz
Ben tek baþýmaydým, onlar ise yalnýzdý
Þubattan kalan bir gece yarýsýydý sanki bütün caddeler
Yine yenik ve gazetesiz ayrýlýyorduk bir çaðdan
Çaðýn caný cehenneme
Cennet nereye düþer þimdi
Annesinden dayak yerken sorunca çocuk…’’(Alýntý)

Minimal bir ayrýntý bir öðe:

Renklerin istila ettiði kýþýn bahar cübbesi

Aþkýn hatýrýna ve Þubata dair

Bir nazireden tutun da

Nesli tükenmiþken iken artýk yýlýn

Ve atýl duygularýn hükmünde yeþeren göðün minvali

Öykündüðü ise Þubatýn

Uzun ve yorgun bir takvim yapraðý

Uzantýsýnda kýþýn

Þubat çoktan unutmuþken vasfýný

Yaðacak kara delalet gün ýþýðý

Cennetin çaðrýsý ve de Þubat iken

Cüce cüssesinde

Cesaret örneði þakýyan her hecesinde

Saklý iken o kinaye…

Bir uzamý mevsimin ve göðün kara peçesi:

Aþkla ihtimamla serili kubbede sözcüklerin rakkasesi þairin kaleminden damlayan binlerce hece.

Uyutulmuþ bir günü ve uyruðu yok iken þairin en çok da ýssýzlýðýna kefil iken þair ve iþte öykündüðü Þubatýn Ala çatýsý kambersiz düðün misali ne de çok kördüðüm saklý iken þiirlerin nezdinde.

Kocaman bir kulp takýlmýþken mevsime ve þerit deðiþtiren rüzgâr misali:

Kâh inilti.

Kâh beðeni.

Kâh soldan saða yýðýlan sözcüklerin saklý tutulduðu o altýndan kafesi elbet yürek diye adlandýrýr þair.

Hoyrattýr yaþamak.

Bazense haraç mezat.

Bir iklimden diðerine seker gün:

Gece bakýþlý ölgün yüzümde açan güllerin solduðuna delalet ve iþte tüm ýssýzlýðý ile yola da baþ koydu mu þair ve þehir.

Efkârý dumanlý.

Yakasýnda saklý rozeti.

Apoletlerin söküldüðü bir anlýk haykýrýþta aslý astarý olmayan duygularýn nüansýnda nasýl da çarpar kalbi þairin.

Ulaðý iken sözcükler.

Þubat ise efsunlu.

Ulemasý iken þiirler.

Artýk yýlýn çatýk kaþý ve arzý endam eden Þubatýn yirmi dokuzu her dört senede bir, þair toplarken peþini þiirlerin ve havsalasýndan taþar gülücükler belki de kuru bir çeþmedir Þubatýn otuzu.

Turkuaz göðün müdavimi þiirler nasýl ki yüreðin esintisi.

Demlenmiþ duygular bir sol anahtarý ile de açtý mý þair yüreðini ve gamlý notalar ve demli rüzgâr dertli kalemle iþtigal þairin dinmez iken methiyesi Þubata dair bir esinti bir mizaç bir mizansen kanaviçeler misali devrik cümlelerin de esareti aþka.