bana koymaz deyip sancı
kör duvarlarda yosun sayarsın
ölüm yazarsın
işte o an tabut olursun kendi bedeninde
hiç bilmediğin ezgiler dinlersin

Mahir Ulaş




hiç bilmediğin anlarda ağlar gözlerim
senden sonra tanışırım yaşamın siyahıyla
aşk öldü mü
ört üzerime kefenimi...



yalnızlığın karanlıklar doğurduğu çocuğuyum ben
emeklerken başka bir takvimde sana büyüyecektim
rengi bozulmamış sabahta
git dedin/gittim
nasıl uyuyayım nefesim
uzun yağmurlara gebe kaldı yüreğim
öldü arsız umutlarım avucumda
baharsız kaldım
sensiz...



ellerinde şiirlerimm sağken ve ninnisizken
günün mavi ağzında karanlığa eridim
indikçe doruklarından
sancılar içine gömdüm gövdemi
bir el attın
yaralandı sözlerinle göğüm
ağır kurşunlar altındaydım
bilemedin
dönüşüm sana
güneşim sanaydı




sorma bana beni
en uzak mesafeye atarken adımlarımı
daha fazla hüzün çizdirme duvarlarıma
farzet ki aşkı sınadım
bulutlarına değdim ellerin
ama bilemedin
zikrimdeki
seni...



susadıkça sana
gözlerinden ayaz haykırışlara yükseldim
içindeyken gecenin
kaç kez gördüm
yüreğindeki ölümümü
sevgisiz düşlere attın kaderimi
iyi bilirim bu vakitleri
ve
sızlayan göğsümü
hüzünlü şarkılarda



lütfen aşk
geçmişin takvimine aşina bir acıdan gün sorma bana
beyazına gireyim

çağır/ma beni
elvadası bitecek baharım/ın


( Aşk Öldü Mü başlıklı yazı buglem-sozer tarafından 12.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.