Ne ben yavru dað Ceylaný ,
Ne de sen acýmasýz avcý,

Kekik kokulu subaþlarýnda ,
Av yapasýn sen beni,

Ne ben kýnalý keklik,
Ne de sen hain sansar,
Karda çaresizken ,
Boðasýn sen beni.

 
Ne sen yaralý bir aslan,

Ne de ben hain avcý,

Ýyileþmez yaralarýna ,
Merhem olmaya geldim diyip,
Kafese týkayým bedenini.

Biz bu evrenin özgür çocuklarý,
Yolumuz, yönümüz, yörüngemiz ayrý ,
Ayrý okyanuslarda, yelkensiz,

Dev dalgalara kürek çekiyoruz.

Kendi bilinmezlerimizde soluklanýrken,
Hangi yöne gitsekte,

Dünya yuvarlak,
Ayný noktalara kesiþiyor yollarýmýz.

Mutlaka bir gün çakýþýr  yollarýmýz,
Þiirler ,düþler dünyasýnda,