Derin düşünmekle yüzü kararmış,
Dürüst yaşamaktan suçluydu garip.
Gelen darbelerden özü sararmış,
Hasta böbreğinde oynamış taşı,
Derdini sorunca aktı gözyaşı,
Daha kırka bile varmamış yaşı,
Zengin servet bulur, masum ezerek.
Devletten kaçırır, evrak bozarak.
Dürüstlük taslarlar, cami gezerek.
İçkisi, kumarı, zevki yok ama!
Utanmasa dona yapacak yama,
Emeğini yiyen patrondan kama,
Düzene uymayan düzelir gider,
Çocuk harçlık ister, ezilir gider,
Dostundan borç ister büzülür gider,
Kimsenin bir işi düşmez olunca,
Umut bağladığı bağlar solunca,
Temmuzda akciğer balgam dolunca,
Hileyle çalmayı bilmemek suçu,
Haram dolu mide ölmemek gücü,
Dursunî’ye kalsa bulacak ucu,
Sahadan atılmış taçlıydı garip.
Dursun Yeşil –2008